آيه: 37 إِنَّمَا النَّسِيءُ زِيَادَةٌ فِي الْكُفْرِ يُضَلُّ بِهِ الَّذِينَ كَفَرُواْ يُحِلِّونَهُ عَامًا وَيُحَرِّمُونَهُ عَامًا لِّيُوَاطِؤُواْ عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللّهُ فَيُحِلُّواْ مَا حَرَّمَ اللّهُ زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي ال ْقَوْمَ الْكَافِرِينَ
ترجمه:
همانا تأخير )و تغيير ماههاى حرام به ماههاى ديگر،( سبب افزايش در كفر است، كه به وسيله آن كافران گمراه مى شوند. )آنها( يك سال )جنگ در ماههاى حرام( را)به سليقه و تمايل و مصلحت انديشى،( حلال مى دانند و يك سال آن را حرام، تا با تعداد ماههايى كه خداوند حرام س اخته، مطابق آيد. از اين رو آنچه را خدا حرام كرده حلال مى كنند. كارهاى ناپسند آنها، در نظرشان زيبا جلوه يافته است و خداوندكافران را هدايت نمى كند.نكته ها:
نَسيى ء و نِسيه از يك ريشه است. نسيه كردن، يعنى گرفتن جنس و پرداخت پول را به تأخير انداختن. جا به جا كردن روزهايى را كه جنگ در آن حرام است، نسيى ء گفته اند. كافران گاهى روشنفكر شده، در قانون الهى دست مى بردند و در گرماگرم جنگ، چون به ماههاى حرام برمى خوردند، براى آنكه جنگ را متوقّف نكنند مى گفتند: ادامه مى دهيم و به جاى اين ماه، در ماه ديگرى آتش بس اعلام مى كنيم. (69)پيام ها:
1- به مقدّسات احترام بگذاريم. دخل و تصرّف و بازى كردن با قانون الهى، كفر است. انّما النسى ء زيادة فى الكفر چهار ماه تعطيلى مطرح نيست، بلكه نافرمانى در آنچه خدا فرموده مهم است. 2- كفر داراى درجات و مراحلى است. زيادة فى الكفر 3- يكى از عوامل گمراهى كفّار، جابه جايى ماههاى حرام است. يضلّ به الذين كفروا 4- يكى از عوامل انحراف مردم، تفسير و تحليل هاى غلء براى دست بردن در احكام و قوانين الهى است. يُحِلَّونه عاماً...5 - اعراب جاهلى با اينكه ماهها را جابجا مى كردند، ولى به مقدار زمان آن معتقد بودند. ليواطئوا عدّة ما حرّم اللّه 6- آنكه كار خود را بد بداند، شايد هدايت شود، امّا آنكه زشت كارى هاى خود را زيبا مى بيند، قابل هدايت نيست. زيّن لهم سوء اعمالهم واللَّه لايهدى...69-تفسير نورالثقلين.