آيه: 26 ثُمَّ أَنَزلَ اللّهُ سَكِينَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَأَنزَلَ جُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا وَعذَّبَ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَذَلِكَ جَزَاء الْكَافِرِينَ - تفسیر نور سوره التوبة نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر نور سوره التوبة - نسخه متنی

محسن قرائتی‏

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

آيه: 26 ثُمَّ أَنَزلَ اللّهُ سَكِينَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَأَنزَلَ جُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا وَعذَّبَ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَذَلِكَ جَزَاء الْكَافِرِينَ

ترجمه:

سپس خداوند، آرامش خود را بر پيامبرش وبر مؤمنان فرو فرستاد و سپاهيانى فرستاد كه شما آنان را نديديد و كافران را عذاب كرد، و اين كيفر كافران است.

نكته ها:

در قرآن، شش مرتبه كلمه سَكينة به كار رفته كه پنج بار آن در مورد جنگ است.

در جنگ حنين، خداوند چهار نوع لطف به مؤمنان داشت: سكينه، جنود نامرئى، قهر بر كفّار و پذيرش توبه ى فراريان )كه در آيه ى بعد مطرح است(.

بعضى از اسيرانِ كفّار، از مسلمانان مى پرسيدند: كجايند آن سفيد پوشانى كه ما را مى كشتند؟ (35) اشاره به فرشتگانى كه با لباس هاى سفيد، به چشم كفّار مى آمدند.

پيام ها:

1- لغزش رزمندگان در جبهه، سبب محروم شدن از امدادهاى غيبى الهى نمى شود. ثمّ ولّيتم مدبرين ثمّ انزل اللّه سكينته

2- امدادهاى غيبى، رمز پيروزى مسلمانان است. انزل اللَّه سكينته

3- داشتن روحيّه ى خوب و اطمينانِ برخاسته از ايمان، از عوامل اصلى پيروزى در نبرد است. سكينته

4- آرامش و اطمينان، هم براى رهبر لازم است، هم پيروان او. سكينته على رسوله و على المؤمنين نگرانى پيامبر از فرار افراد بود و ناآرامى مردم، از ترس.

5 - آرامش روحى مؤمنان، از سوى خدا بود، سكينتهُ در آيه اى ديگر مى فرمايد: سكينتهٌ من ربّكم (36)

6- باور به حضور فرشتگان و مأموران الهى در جنگ براى امداد مؤمنان، يك عقيده ى قرآنى است. انزل جنوداً لم تروها

7- كشته شدن، براى كسى كه به مبدأ و معاد ايمان دارد افتخار است، ولى براى كافران، مايه ى عذاب. عذّب

8 - عاقبت همه ى كفّار، شكست و ذلّت است. عذّب... ذلك جزاء الكافرين


35-تفسير صافى.
36-بقره، 248.

/ 130