لطفا منتظر باشید ...
آيه: 90 وَجَاء الْمُعَذِّرُونَ مِنَ الأَعْرَابِ لِيُؤْذَنَ لَهُمْ وَقَعَدَ الَّذِينَ كَذَبُواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ سَيُصِيبُ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
ترجمه:
باديه نشينانى كه )از شركت در جنگ (معذور بودند، )نزد تو( آمدند تا به آنان اذن داده شود )كه در جنگ شركت نكنند(، ولى كسانى كه به خدا و پيامبرش دروغ گفتند )و عذرى نداشتند(، از جنگ باز نشستند. بزودى به كسانى از آنان كه كفر ورزيدند، عذابى دردناك خواهد رسيد.نكته ها:
كلمه ى مُعذّرون هم مى تواند به معناى معتَذرون و عذرخواهان واقعى باشد كه عذر موجّه دارند و هم به معناى كسانى كه عذرتراشى مى كنند. (136) برخى عذر واقعى داشتند و براى آن جهت مرخّصى مى گرفتند، ولى برخى بدون عذر، در جهاد شركت نكردند كه عذاب براى اين گروه است. اَعراب، باديه نشينان را مى گويند كه در بيابان ها زندگى مى كنند و از تمدّن شهرى دور مانده اند.پيام ها:
1- در جنگ تبوك فرمان بسيج عمومى بود كه هر كس شركت نمى كرد بايد عذرش را خدمت پيامبر بيان مى كرد و رسماً اجازه مى گرفت. جاء المعذّرون 2- جهاد، امرى حكومتى است نه فردى، لذا هم حضور در جبهه و هم تركِ آن بايد با اجازه ى رهبر مسلمانان باشد. (137) جاء المعذّرون ... ليؤذن لهم 3- آنان كه به فريضه ى جهاد، بى اعتنايى كرده و در پى فرارند، در ايمانشان دروغ مى گويند. كَذَبوا 4- دروغ، تنها با زبان نيست، عمل انسان نيز گاهى نشانِ دروغ بودن ادّعاست. قعد الذين كذبوا 5 - بهانه جويانِ براى گريز از تكليف، بزودى تنبيه مى شوند. المعذّرون... سيصيب... عذابٌ اليم136-به اصطلاح ادبيات عرب، يا از باب تفعيل است كه عذر دروغ آوردن است و يا از باب افتعال و عذر واقعى داشتن است. تفسير راهنما.
137-در مورد حضور در جبهه در آيات قبل خوانديم: فاستأذنوك للخروج فقل لن تخرجوا معى ابدا
