باديه نشينانِ عرب )به خاطر دورى از تعليم وتربيت وسخنان پيامبر(، در كفر ونفاق شديدترند وبه اينكه حدود آنچه را خدا بر پيامبرش نازل كرده ندانند سزاوارتر، و خداوند دانا و حكيم است
اَعراب يعنى باديه نشينان. مفردِ آن اَعرابى است، نه عَرب.
اعرابى بودن به معناى دورى از فرهنگ دينى و تعاليم مكتب است. كلمه ى اعراب ده بار در قرآن آمده و جز يك مورد، بقيّه ى موارد، مثل روايات، نكوهش آميز است.
در حدي آمده است: تفقّهوا فى الدّين فانّه مَن لم يتفقّه فى الدين فهو اعرابى دين شناس شويد، چون هر كه فهم عميقِ دينى نداشته باشد، اعرابى است. در حدي ديگرى نيز مى خوانيم: نحن بنوهاشم و شيعتنا العربُ و ساير الناسِ اعرابٌ ياران و پيروان ما عرب اند و د يگران اعرابند. (145)
مردم عصر پيامبرصلى الله عليه وآله دو گروه بودند: شهرنشين و باديه نشين. چون آيات قبل درباره ى پيروزى مسلمانان در جنگ تبوك بود، اين آيه شايد اشاره به اين باشد كه از باديه نشينان جاهل و همجوار، غافل نباشيد كه ممكن است گاهى با تحريك دشمنان، دست به آشوب بزن ند.
1- باديه نشينى، موجب دورى از فرهنگ وآداب دينى مى شود.الاعراب اشدّكفراً
2- محيط اجتماعى و فرهنگى انسان، در بينش و موضع گيرى او در مورد حقايق و معارف مؤثّر است. الاعراب اشدّكفراً
3- افرادِ ناآگاه و دور از فرهنگ، گاهى آلت دست كافران و منافقان قرار مى گيرند و از خود آنها هم بى منطق تر مى شوند. الاعراب اشدّ كفراً و نفاقاً
4- كفر و نفاق، درجاتى دارد. اشدّ كفراً و نفاقاً
5 - يكى از عوامل كفر و نفاق، ناآگاهى است. اشدّ كفراً... اَلاّ يعلموا
6- دانستن احكام دين، لازم است وگرنه اعرابى هستيم. يعلموا حدود ما انزل اللَّه
7- شهرنشينان جاهل به حدود الهى، به منزله ى اعراب و باديه نشينان، بلكه بدتر از آنان هستند. اَلاّ يعلموا حدود ما انزل اللَّه
145-تفسير نورالثقلين.