پس آيا آن (خدايي ) كه بر هر كس و عملكرد او حاكم و ناظر است ، (با بت هاي ساختگي يكي است ?) و(لي ) آنان براي خدا شريكاني قرار داده اند. بگو: آنها را نام ببريد (چه هستند و چه تواني دارند?) آيا خدا را از شريكاني در زمين خبر مي دهيد كه او نمي شناسد? يا سخني توخالي (مي گوييد)، بلكه براي كساني كه كفر ورزيدند، مكرشان آراسته جلوه داده شده است واز راه (حق ) باز داشته شده اند وهر كه را خدا گمراه كند، پس براي او هيچ هدايت كننده اي نيست .
قائم بودن خدا، به معناي تدبير تمام امور و كفايت ، حفاظت ، نظارت ، و ثبت و ضبط آنهاست .
1- خداوند با طرح سؤال ، عقل و فطرت انسان را به قضاوت مي طلبد. زيرا عقل و فطرت با شرك سازگار نيست . (اء خ ن ... ام تنبئونه )
2- كسي كه از خداي عليم و واحد و قيّوم جدا شود، به ورطه شرك و چند خدايي گرفتار مي آيد. (O ءكاء )
3- بت پرستي و شرك به قدري سبك سري و بي منطق است كه حتي نمي توان نام و اوصاف معبودان آنان را بيان كرد. (قل حّوهم )
4- شايد مشركان نيز از عمق جان بت ها را قبول ندارند. (ام بظاهر من القول )
5- شرك نيز نوعي كفر است . (جعلوا اللّه O ءكاء ... زيّن للذين كفروا)
6- كسي كه مسائل انحرافي برايش جلوه كرد، از راه حق و مسير هدايت باز مي ماند. (زيّن ... صدّوا)
7- به نقشه ها و تدبيرهاي خود مغرور نشويد. (زيّن ... مكرهم )