ترجمه : (مشركان ) به جاي او خداياني گرفتند كه هيچ چيز نمي آفرينند، ولي خود آفريده شده اند. (اين معبودهاي دروغين حتّي ) مالك هيچ گونه ضرر و نفعي براي خود نيستند و (براي ديگران ) اختيار مرگ و حيات و قيامت را ندارند.
1- خداگرايي ، فطري است و اگر كسي خداي يكتا را رها كند، سراغ خدايان دروغين مي رود. (واتّخذوا من دونه الهه)
2- با مشركين نيز مستدل سخن بگوييد. (لايخلقون ... لايملكون ) حيوان ، نفعي را به خود مي رساند و شرّي را از خود دور مي كند، امّا بت ها بر هيچ يك از اين دو قدرت ندارند و از حيوان هم كمترند.
3- دليل بندگي انسان ، قدرت خداوند بر حل ّ مشكلات و بازشدن گره هاي اوست و بت ها فاقد اين آثارند. (لايملكون )
4- كسي كه از خود ضرري را دفع نكند و براي خود نفعي را جلب نكند، براي ديگران حتما كاري نخواهد كرد. (لانفسهم )
5- دفع ضرر، بر جلب منفعت مقدّم است . (((لايملكون لانفسهم ضرّا)) كه دفع ضرر است بر ((و لا نفعا)) كه جلب منفعت است ، مقدّم شده است .)
6- كار انسان ، يا بايد با هدف دنيوي همراه باشد، يا با هدف اخروي و بت ها در هيچ يك كارايي ندارند. (و لا حياه و لا نشورا)