ترجمه : و او كسي است كه انسان را از آب آفريد و او را داراي پيوند نسبي و سببي گردانيد (و نسل او را از اين دو طريق گسترش داد)، و پروردگار تو همواره تواناست .
مراد از آب در اين آيه ، نطفه ي انسان است ، به دليل آيه ي : (ألم نخلقكم من ماء مهين ).
(311) و آيه ي : (خلق من ماء دافق ).
(312) ((نسب )) پيوندي است كه از طريق زاد و ولد به وجود مي آيد، نظير پيوند پدر و فرزند و برادران با يكديگر. كلمه ي ((صهر)) به معناي داماد است و دامادي پيوندي است كه بين يك مرد و يك خانواده ي ديگر به وجود مي آيد، مانند پيوند داماد با بستگان همسرش كه در اصطلاح به آن خويشاوندي سببي مي گويند.
1- هم انسان از آب است ، (خلق من الماء بشرا) هم حيوان ، (واللّه خلق كل ّدابّبه من ماء) (313) و هم ساير موجودات زنده . (و جعلنا من الماءكل ّلشي ءيحي ّي) (314)
2- همه ي انسان ها از يك مادّه آفريده شده اند، (خلق من الماء بشرا) پس امتيازات و برتري هاي نژادي پوچ است .
3- انسان موجود با عظمتي است . (بشرا) (تنوين نشانه عظمت است )
4- زندگي انسان بر اساس پيوندهاي سببي و نسبي شكل مي گيرد. (نسبا و صهرا)
5- در اين آيه از بستگان نسبي قبل از بستگان سببي سخن به ميان آمده است تا رمز اولويّت آنان باشد. (نسبا و صهرا)
310-مرسلات ، 2
311-طارق ، 6
312-نور، 45
313-انبياء، 30