تفسیر نور سوره المائدة

محسن قرائتی‏

نسخه متنی -صفحه : 121/ 117
نمايش فراداده

آيه: 117 مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلاَّ مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ وَكُنتُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا مَّا دُمْتُ فِيهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنتَ أَنتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ وَأَنتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ

ترجمه:

(حضرت عيسي به خداوند گفت :) من ، به آنان نگفتم مگر آنچه مرا به آن فرمان دادي كه بپرستيد خداوندي را كه پروردگار من و پروردگار شماست ، و تا زماني كه در ميان آنان بودم ، شاهد و ناظر بر آنان بودم ، پس چون مرا (از ميانشان ) باز گرفتي ، تو خود بر آنان مراقب بودي و تو بر هر چيز گواهي .

نكته ها:

((توفّي )) به معناي اخذ و گرفتن تمام و كمال است و مرگ يكي از مصاديق آن است . خداوند حضرت عيسي (ع) را از ميان قومشان برداشته و تا زمان قيام امام زمان (ع) زنده نگه مي دارد و همراه آن حضرت ظهور خواهد كرد.

پيام ها:

1- پيامبران معصومند و جز فرمان خدا، كاري را انجام نمي دهند و در وحي هيچ تغيير و تصرّفي نمي كنند. (ما قلت لهم الاّ ما أمرتني به )

2- حضرت عيسي ، خود را همچون ديگران ، دست پرورده ي خدا مي داند. (ربّي و ربّكم )

3- انبيا، ناظر بر افعال مردمند. (كنت عليهم شهيدا)

4- دعوت به يكتاپرستي ، مهم ترين وظيفه ي انبياست . (ان اعبدوا الله ) (با اينكه مأموريّت عيسي تنها توحيد نبوده ، امّا آيه فقط توحيد را مطرح مي كند)

5- دليل و ملاك پرستش خدا، ربوبيّت اوست . (ان اعبدوالله ربّي و ربّكم )