او انسان را از نطفه اي آفريد، پس آنگاه او به آشكارا با (خداوند) دشمني مي ورزد.
چهارم اين سوره ، مشابه آيه 77 سوره يس است كه مي فرمايد: (خلقناه من نطفه فاذا هو خصيم مبين و ضرب لنا مثلا و نسي خلقه ) يعني با آنكه ما او را از نطفه اي آفريده ايم ، امّا چنان به خود مغرور شده كه در برابر ما به دشمني برمي خيزد و براي ما اين مثال را مي زند كه چگونه استخوان هاي پوسيده ، دوباره زنده مي شوند، گويا او آفرينش خودش را فراموش كرده است .
1- آفرينش آسمان وزمين ، بيهوده وباطل نيست ، بلكه بر حق استوار است .(خلق ...بالحق )
2- كدام بت ويا معبودي ، مي تواند در خلقت شريك خدا باشد? (تعالي عمّا يشركون )
3- مبارزه با شرك ، بايد مستمّر و مداوم باشد. جمله ي (تعالي عمّا يشركون ) در آيه اول و سوّم تكرار شده است .
4- غرور و تكبّر انسان تا بدان حدّ است كه در برابر خالق خود به خصومت و اظهار دشمني مي پردازد. (خصيم مبين ) (499)
499-در آيات ديگر ازجمله 20 مرسلات ، قرآن از نطفه ، به ((ماء مهين )) ((آبي پست )) تعبير مي كندچگونه ((ماء مهين )) ،((خصيم مبين )) مي شود?