يا آنكه در حال دلهره آنان را بگيرد، پس البته پروردگار شما رؤف ومهربان است .
خداوند در اين آيات ، چهار نوع عذاب براي توطئه گران عليه دين ، مطرح كرده :.
1- عذاب زميني (يخسف بهم الارض )
2- عذاب آسماني : (يأ تيهم العذاب )
3- عذاب ناگهاني : (يأ خذهم في تقلبهم )
4- عذاب روحي : (يأ خذهم علي تخوّف )
1- عذاب و كيفر الهي ، پس از اتمام حجت است . (بدنبال موضوع نبوت در آيات قبل ، اين آيه مخالفان را تهديد مي كند).
2- احتمال عذاب و كيفر الهي ، براي دست برداشتن از توطئه كافي است . (افأ من )
3- توطئه گران عليه دين بدانند كه مكر و حيله ي آنان ، در برابر علم و قدرت الهي ، پوچ است . (افأ من الذين مكروا السيئات )
4- زمان و مكان و نوع قهر خدا در دنيا قابل پيش بيني نيست ، كه امكان فرار باشد. (يأ تيهم العذاب من حيث لايشعرون )
5- هيچ فرد يا عاملي ، مانع قهر خدا نيست . (فما هم بمعجزين )
6- نزول عذاب ، ناگهاني و در هر حال و شرايطي است . (في تقلّبهم ) (چه در سفر، چه در وطن ، چه در خواب و چه در بيداري ، چه در راه چه ايستاده ، ...)
7- گاهي رعب و خوف و دلهره ، عذاب الهي و مايه هلاكت است . (يأ خذهم علي تخوّف )
8- تأ خير عذاب و مهلت دادن به گنهكاران ، بخاطر لطف اوست تا توبه كنند. (فان ربكم لرؤف رحيم )
9- قهر وتنبيه الهي نيز براساس تربيت ورحمت اوست .(يأ خذهم ... فان ربكم لرؤف رحيم )