وآنچه در آسمان ها وزمين است از آن اوست وپرستش وفرمان برداري پيوسته براي اوست ، پس آيا از غير خداوند پروا مي كنيد.
مراد از كلمه ي ((دين )) در آيه ، پرستش و بندگي است كه لازمه ي پذيرش دين و مكتب حق است . و كلمه ي ((واصب )) به معناي دائم و شديد است ، مانند آيه ي
9- سوره ي صافات : (و لهم عذاب واصب ).
1- بر خلاف آن عقايد خرافي كه براي هر نوعي از موجودات ، ربّي را فرض مي كردند، خداوند همه ي آنچه در آسمان ها وزمين است ، يكي است . (له ما في السموات و الارض )
2- پرستش و بندگي ، تنها در برابر خالق يكتا جايز است . (له الدين واصبا)
3- تشريع و قانون گذاري ، حق كسي است كه تكوين وآفرينش از آن اوست . سازنده ي هستي بايد قانون هستي را وضع وبيان كند. (له مافي السموات ... وله الدين )
4- شرك هيچ دليل و توجيهي ندارد. (له ما في السموات ... له الدين ... افغير اللّه تتقون )