تا آنچه را (از نعمت وبرطرف كردن سختي ها) به آنان داده ايم (بخاطر شرك ورزي ) ناسپاسي كنند، پس كامياب شويد كه به زودي خواهيد دانست (سزاي كفران و شرك شما چيست ?).
سيري در آيات گذشته تا اينجا، شيوه ي دعوت و تربيت الهي را نشان مي دهد:.
او خداوند يگانه است ; (انما هو اله واحد)، مالك همه چيز است ; (له ما في السموات والارض )، مربّي است ; (له الدين )، منعم است ; (ما بكم من نعمه فمن اللّه )، فريادرس است ; (اذا مسكم الضر فاليه تجئرون )، پس آيا باز هم به سراغديگران برويم .!?
1- پايان شرك ، كفر به خدا و كفران نعمت هاي اوست . (يشركون ليكفروا)
2- توجه به غير خدا، كفران نعمت هاي اوست . (ليكفروا بما آتيناهم )
3- با آنكه مردم دائما كفران مي كنند، اما باز هم خداوند نعمت هاي خود را باز نمي دارد. (ليكفروا... فتمتعوا)
4- پايان كاميابي هاي كفرآلود، قهر الهي است . (فتمتعوا فسوف تعلمون ) نظير آيه ي 30 سوره ابراهيم ; (قل تمتّعوا فان مصيركم الي النار)