تفسیر نور سوره النحل

محسن قرائتی‏

نسخه متنی -صفحه : 129/ 66
نمايش فراداده

آيه: 65 وَاللّهُ أَنزَلَ مِنَ الْسَّمَاء مَاء فَأَحْيَا بِهِ الأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّقَوْمٍ يَسْمَعُونَ

ترجمه:

و خداوند از آسمان آبي فرستاد، پس بواسطه آن زمين را پس از آنكه پژمرده بود زنده كرد، البته در اين (باريدن وروئيدن ) براي گروهي كه (سخن حق را با جان ودل ) مي شنوند نشانه اي روشن است .

نکته ها

در آيه قبل ، نزول كتاب كه مايه زنده شدن دلهاست ، مطرح شد، در اين آيه ، نزول باران كه سبب زنده شدن زمين است ، مطرح گرديده است .

پيام ها:

1- پديده هاي طبيعي ، (از جمله آمدن ابر وباران ) تصادفي نيست ، به اراده ي خداوند است . (واللّه انزل )

2- زمين همچون انسان مرگ و حيات دارد. (فاحيا به الارض بعد موتها)

3- اجراي برنامه هاي الهي از طريق اسباب عادي وطبيعي است . (فاحيا به الارض )

4- آب ، مايه ي حيات زمين وزمينيان است . (فاحيا به الارض )

5- تدبير خداوند در طبيعت ، كلاس توحيد است . (ان ّ في ذلك لآيه)

6- بهترين راه خداشناسي ، گوش سپرن وپندگرفتن از آيات الهي است . (لآيه لقوم يسمعون )