لطفا منتظر باشید ...
آيه: 66 وَإِنَّ لَكُمْ فِي الأَنْعَامِ لَعِبْرَةً نُّسْقِيكُم مِّمَّا فِي بُطُونِهِ مِن بَيْنِ فَرْثٍ وَدَمٍ لَّبَنًا خَالِصًا سَآئِغًا لِلشَّارِبِينَ
ترجمه:
و بي گمان براي شما در (آفرينش ) چهارپايان عبرتي است ، ما شما را از آنچه در درون آنهاست ، از ميان غذاهاي هضم شده و خون ، شير خالصي كه براي نوشندگان گوارا است سيراب مي كنيم .نکته ها
خداوند، نه تنها از لابلاي ابر آسمان ها، آبي كه مايه حيات است نازل مي كند، بلكه از لابلاي درون حيوانات ، شيري كه مايه حيات است ، خارج مي كند.كلمه ي ((فرث )) به غذاي هضم شده ي درون معده گفته مي شود و كلمه ي ((عبره)) به چيزي گفته مي شود كه وسيله ي عبور از جهل به علم گردد.با آنكه كلمه ي ((انعام )) جمع است . ولي ضمير در ((بطونه )) مفرد است . زيرا مراد، هر واحدي از چهارپايان است نه همه ي آنها.شير، يك غذاي كامل است كه هم به جاي آب است و هم به جاي غذا و تمام نيازهاي بدن را تأ مين مي كند. در روايات مي خوانيم : شير، عقل را زياد، ذهن را صفا، چشم را روشني ، قلب را تقويت ، پشت را محكم ، و فراموشي را كم مي كند.چهارپايان ، تنها وسيله تأ مين نيازهاي مادي ما نيستند بلكه مي توانند وسيله ي تكامل معنوي و رشد ايماني ما باشند. راستي خدايي كه شير را از دل علف بيرون مي كشد، نمي تواند در قيامت ، انسان را از دل خاك بيرون كشد!? خدايي كه شير خالص را از لابلاي خون و غذاي هضم شده ، استخراج مي كند، نمي تواند اعمال صالح را از ساير كارها جدا كند.!?تبديل علف به شير، نياز به دستگاه پالايش ، ميكروب زدايي ، حذف مواد مضرّ، امكانات شيرين كننده ، گرم كننده ، چرب كننده و رنگ كننده و لوله كشي در بدن چهارپايان دارد. چگونه است كه يك پالايشگاه نفت ، مهندس لازم دارد، اما پالايشگاه شير، خالق نمي خواهد? (ان لكم في الانعام لعبره).انسان هاي خالص ، كساني هستند، كه از لابلاي فراز و نشيب ها و خطوط سياسي و مسائل اجتماعي ، و دوستان گوناگون ، عبور كنند، امّا نه رنگ آنان را بپذيرند و نه بوي آنها را. (من بين فرث و دم لبنا خالصا).شرط گوارايي نوشيدني ها، خالص بودن است . آري ، آب هاي آشاميدني زماني گوارا است كه از هرگونه آلودگي خالص باشند. (خالصا سائغا للشاربين ).گوارا بودن ، بايد براي همه مصرف كنندگان باشد، نه تنها انسان ها، و لذا نفرموده : ((سائغا لكم )) بلكه فرموده ((سائغا للشاربين )). در دنياي متمدن امروز ديده و شنيده شد كه كشورهاي متمدن آنچه را تاريخ مصرفش گذشته است براي آوارگان و درماندگان ارسال مي كنند.مصرف شير توسط انسان ، نشان دهنده ي آن است كه كسي كه حيوان را آفريد و شير را در درون آن ساخت ، همان كسي است كه ما را آفريد و نيازهاي ما را مي دانست . (نسقيكم ممّا بطونه ).حضرت علي (ع) در نامه 25 نهج البلاغه به مسئول جمع آوري زكات مي نويسد: وقتي براي جمع آوري زكات مي روي بايد اصولي را مراعات كني ، از جمله آنكه مقداري شير در پستان حيوان باقي بگذاري تا نوزادان بي بهره نباشند. ميان حيوان و نوزادش جدايي نينداز و در مسير راه ، به حيوانات خسته استراحت بده و آنها را از خوردن آب و علف باز مدار.كتك زدن به حيوان ، شير دوشيدن با ناخن بلند، بهره كشي بيش از حدّ از حيوان و هرگونه ظلمي به حيوان ممنوع است . در قرآن مي خوانيم : حضرت سليمان با آن همه عظمتش كه جن ّ وانس تحت فرمان او بودند، به حيوانات ملاطفت نموده ودست مباركش را به گردن وپاي آنها مي كشيد. (فطفق مسحا بالسّوق و الاعناق ).(515)515-ص ، 33
