آيه: 40 إِنَّمَا قَوْلُنَا لِشَيْءٍ إِذَا أَرَدْنَاهُ أَن نَّقُولَ لَهُ كُن فَيَكُونُ - تفسیر نور سوره النحل نسخه متنی

آيه: 40 إِنَّمَا قَوْلُنَا لِشَيْءٍ إِذَا أَرَدْنَاهُ أَن نَّقُولَ لَهُ كُن فَيَكُونُ

ترجمه:

(رستاخيز مردگان براي ما كار مهمي نيست ، زيرا) هرگاه چيزي را اراده كنيم ، همانا گفتار ما براي آن چيز اين است كه به آن مي گوييم باش ، پس (بي درنگ ) موجود مي شود.

نکته ها

خداوند در اين آيه ، (انّما قولنا) فرموده است ودر آيه ي 82 سوره يس ،(انّما امره ) آمده است ودر مورد آفريدن حضرت عيسي در آيه ي 59 آل عمران مي خوانيم ، (قال له كن فيكون ) پس امر وقول خداوند، همان اراده ي اوست .

((كن )) به معناي ((باش )) براي تقريب به ذهن ماست ، وگرنه خدا نيازي به گفتن آن ندارد.

همانگونه كه انسان هرگاه بخواهد چيزي را در ذهن خود تصور كند، تنها با اراده مي تواند آنرا در ذهنش خلق كند و نياز به چيز ديگري ندارد، بلاتشبيه ، خداوند نيز براي آفريدن هر چيز، تنها اگر اراده كند، آفريده مي شود.

پيام ها:

1- چگونه درباره ي معاد شك مي كنيم ، با آنكه هر چيزي با يك اراده ي خداوند خلق مي شود. (كن فيكون )

2- خداوند، موجودات را از نيستي به هستي مي آورد، نه آنكه با تركيب يا تغيير هست ها، چيز ديگري بيافريند. (كن فيكون )