وهرگاه به آنان گفته شد: پروردگارتان چه نازل كرده ? گفتند افسانه هاي پيشينيان .
نکته ها
كلمه ((اساطير)) يا جمع ((اسطوره )) به معناي حكايات و افسانه هاي خرافي است كه به صورت مكتوب درآمده باشد، و يا جمع ((اسطار)) به معناي سطرهايي كه از روي كتب پيشين ، نسخه برداري شده باشد. در قرآن اين كلمه ، نه بار از زبان كفّار نقل شده كه در همه ي موارد همراه كلمه ي ((اوّلين )) است ، يعني آنها مي گفتند: اين حرفها تازگي ندارد، بلكه همان بافته هاي پيشينيان است .بعضي جامعه شناسان امروز نيز مذهب را زاييده جهل و خرافه مي دانند، كه شايد اين حرف ، بخاطر بعضي خرافاتي باشد كه در ميان اصول اصيل اديان الهي ، جاي گرفته و در واقع ربطي به مذهب ندارد.
پيام ها:
1- فرستادن پيامبران و كتب آسماني ، از شئون ربوبي خداوند براي هدايت و تربيت مردم است . (انزل ربّكم )2- خوي افراد مستكبر، تحقير كردن است ، گاهي تحقير مكتب ، گاهي رهبر و گاهي امّت . (ان ّالّله لايحب المستكبرين و اذا قيل لهم ...)3- با آنكه تنها بخشي از قرآن ، داستان است نه همه ي آن ، ولي همان داستان ها هم مربوط به اقوام و پيامبراني است كه مردم زمان پيامبر از بيشتر آنها بي خبر بودند. پس چگونه مي توان به قرآن نسبت داد: (اساطير الاولين )?