لطفا منتظر باشید ...
آيه: 4 خَلَقَ الإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُّبِينٌ
ترجمه:
او انسان را از نطفه اي آفريد، پس آنگاه او به آشكارا با (خداوند) دشمني مي ورزد.نکته ها
چهارم اين سوره ، مشابه آيه 77 سوره يس است كه مي فرمايد: (خلقناه من نطفه فاذا هو خصيم مبين و ضرب لنا مثلا و نسي خلقه ) يعني با آنكه ما او را از نطفه اي آفريده ايم ، امّا چنان به خود مغرور شده كه در برابر ما به دشمني برمي خيزد و براي ما اين مثال را مي زند كه چگونه استخوان هاي پوسيده ، دوباره زنده مي شوند، گويا او آفرينش خودش را فراموش كرده است .پيام ها:
1- آفرينش آسمان وزمين ، بيهوده وباطل نيست ، بلكه بر حق استوار است .(خلق ...بالحق )2- كدام بت ويا معبودي ، مي تواند در خلقت شريك خدا باشد? (تعالي عمّا يشركون )3- مبارزه با شرك ، بايد مستمّر و مداوم باشد. جمله ي (تعالي عمّا يشركون ) در آيه اول و سوّم تكرار شده است .4- غرور و تكبّر انسان تا بدان حدّ است كه در برابر خالق خود به خصومت و اظهار دشمني مي پردازد. (خصيم مبين ) (499)499-در آيات ديگر ازجمله 20 مرسلات ، قرآن از نطفه ، به ((ماء مهين )) ((آبي پست )) تعبير مي كندچگونه ((ماء مهين )) ،((خصيم مبين )) مي شود?
