و (همچنين مأمورم ) قرآن (را بر مردم ) تلاوت كنم . پس هر كس هدايت را بپذيرد تنها به سود خود پذيرفته وهركس گمراه شود، پس بگو: (من مسئول نيستم ، زيرا) من فقط هشداردهنده ام .
آغاز اين سوره درباره ي اهميّت قرآن بود; پايان آن نيز از قرآن كريم بحث مي كند. قرآن درباره ي تلاوت خودش مي فرمايد: (و ما تكون في شأن و ما تتلوا منه من قرآن و لاتعملون من عمل الاّكنّنا عليكم شهودا) (548) اي پيامبر! ما بر سه چيز گواهيم : الف : بر تمام كارهاي تو.
ب : بر تلاوت قرآن تو. ج : بر تمام كارهايي كه شما مردم انجام مي دهيد. يعني تمام شئون و كارهاي پيامبر و تمام كارهاي مردم در يك سو و تلاوت قرآن آن حضرت در سوي ديگر قرار گرفته و اين نشانه ي اهميّت بسيار زياد تلاوت قرآن است .
1- آورنده ي قرآن ، بايد خود نيز اهل تلاوت باشد. (اتلوا القرآن )
2- مهم ترين مأموريّت پيامبر اكرم (ص ) بعد از توحيد، تلاوت آيات الهي بر مردم است . (اتلوا القرآن )
3- محور تبليغ بايد قرآن باشد. (أن اتلوا القرآن فمن اهتدي ...)
4- وظيفه ي مبلّغ ، رساندن حقايق به مردم است ، پذيرش يا عدم پذيرش ، مربوط به خود آنهاست . (ان اتلوا القرآن فمن اهتدي ... و من ضل ّ)
5- تلاوت قرآن ، مقدّمه ي هدايت است . (اتلوا القرآن فمن اهتدي )
6- سود و زيان ايمان يا كفر مردم ، به خود آنها برمي گردد. (لنفسه )
7- پيامبر مسئول گمراه شدگان نيست . (فقل انما انا من المنذرين )
548-يونس ، 61