همانا كساني كه به زنان پاكدامن و بي خبر (از هرگونه آلودگي ) و با ايمان نسبت بد مي دهند، در دنيا و آخرت از رحمت الهي دورند و برايشان عذاب بزرگي است .
با اينكه در قرآن گروه هاي كافران ، پيمان شكنان ، قاتلان ، طرفداران طاغوت ، منافقان ، مفسدان ، مشركان ، مستكبران ، ظالمان ، كتمان كنندگان حق ّ و دروغگويان مورد لعنت قرار گرفته اند ولي لعنت دنيا و آخرت همراه با عذاب عظيم تنها مخصوص كساني است كه آبروي افراد پاك را مي برند.
امام صادق (ع) اين آيه را گواه بر آن دانستند كه نسبت ناروا به زنان پاكدامن و عفيف از گناهان كبيره است .. (149)
1- آسيب پذيري زن بيشتر است ، بايد به افراد آسيب رسان هشدار داد. (يرمون المحصنات )
2- كسي كه پاك تر است تهمت به او خطرناكتر است . (المحصنات الغافلات المؤمنات )
3- بي خبري از فساد ومراكز فساد وافراد فاسد، براي زن ارزش است . (الغافلات )
4- تهمت ، علاوه بر عذاب آخرت در دنيا نيز كيفر دارد. (لعنوا في الدّنيا) (لعنت در دنيا، با اجراي حدّ و ردّ گواهي او به عنوان فاسق است .)
5- حمايت از حقوق زن ، از برنامه هاي قرآني است . (يرمون ... لعنوا)
149-بحار، ج 76