و گناهكاران (در قيامت ) آتش دوزخ را مي بينند، پس درمي يابند كه در آن خواهند افتاد و راه فراري از آن نمي يابند.
مجرمان در قيامت راه فرار ندارند، زيرا نجات يا در سايه ي ايمان است ، يا به خاطر عفو الهي براساس توبه وعمل صالح ، كه دستشان از اين موارد تهي است ، و يا شفاعت ، كه از بت ها كاري ساخته نيست ، پس دوزخ برايشان حتمي است .
1- مكان هلاكت باري كه در آيه قبل وعده داده شده بود، (موبقا) دوزخ است . (رأي المجرمون النار)
2- شرك ، جرم و مشرك مجرم است . (نادوا شركائي ... رأي المجرمون )
3- ديدن آتش ، عذاب است وسوختن در آن عذابي ديگر. (رأي المجرمون )
4- در قيامت ، گرچه مجرمان آتش را از دور دست مي بينند (279) ، ولي چنان با صدا و نفير است كه مي پندارند الان در آن مي افتند. (فظنّوا أنّهم مواقعوها)
5- شرك ، عذابي ابدي دارد. (لم يجدوا عنها مصرفا)
6- مجرم در قيامت اميدي به نجات و راه فرار ندارد. (لم يجدوا عنها مصرفا)
279-(اذا رأتهم من مكان بعيد، سمعوا لها تغيظا و زمزا) فرقان ، 12