* كلمه «لَمز» عيبجويى روبرو و كلمه «هَمز» عيبجويى پشت سر است (192) وكلمه «تَنابُز» صدازدن ديگران با لقب بد است.(193)
* در آيه قبل، مسئله برادرى مطرح شد و در اين آيه مسائلى مطرح مىشود كه برادرى را از بين مىبرد و همچنين در آيات قبل سخن از درگيرى و اصلاح بود، در اين آيه به بعضى از عوامل و ريشه هاى فتنه و درگيرى كه مسخره، تحقير و بدنام بردن است اشاره مىكند.
آرى، يكى از بركات عمل به دستورات اسلام، سالم سازى محيط اجتماعى و جلوگيرى از مسخره و بدنام بردن يكديگر است.