* آنچه مهم تر از ايمان است، استقامت وپايدارى در آن است، چنانكه قرآن آن را با چند عبارت بيان كرده است از جمله:
1 (قالوا ربّنا اللّه ثمّ استقاموا)(258) كسانى كه در ايمان استقامت كردند.
2 (لاتَموتُنّ الاّ و انتم مسلمون)(259) حضرت يعقوب به فرزندانش سفارش كرد كه جز در راه تسليم او جان ندهند.
3 (اهدنَا الصّراط المستقيم) كه به معناى پروردگارا! راه مستقيم را براى ما تداوم بخش، تفسير شده است.
4 (تَوَفّنا مع الاَبرار)(260) پروردگارا! آنگاه كه جان مرا مىگيرى، با نيكان باشم!
5 (تَوَفّنى مُسلِماً)(261) پروردگارا! جان مرا در حالى كه تسليم تو هستم بگير!
6 (فمُستقرّ و مُستودع)(262) امام صادق عليه السلام فرمود: مراد از «مستقرّ» در اين آيه، ايمان پايدار و مراد از «مستودع»، ايمان عاريه اى است.(263)