تفسیر نور سوره شعراء

محسن قرائتی

نسخه متنی -صفحه : 336/ 278

امام صادق عليه السلام فرمود:

هر كس براى حقّانيّت ما يك بيت شعر بسرايد، خداوند در بهشت خانه اى به او عطا مىكند.(84)

امام صادق عليه السلام فرمود:

خواندن شعر براى روزه دار و كسى كه در حال احرام يا در منطقه حَرَم است، مكروه مىباشد و نيز خواندن شعر در روز يا شب جمعه كراهت دارد.(85)

در روايات مىخوانيم: راست ترين شعر در زمان جاهليّت اين بوده است:

الا كلّ شى ء ما خلا اللّه باطل و كلّ نعيم لا محالة زائل (86)
و كلّ نعيم لا محالة زائل (86) و كلّ نعيم لا محالة زائل (86)

يعنى بدانيد كه هر چيز، جز خداوند باطل است و هر نعمتى دير يا زود از بين خواهد رفت.

در روايت آمده است: همين كه آيه ى والشعراء يَتبعهم... نازل شد گروهى از شاعران مسلمان نگران خود شده، نزد پيامبر اكرم آمدند. حضرت فرمود: اِنّ المؤمن مجاهد بسيفه و لسانه يعنى مؤمن با شمشير و زبان خود جهاد مىكند.(87)