همانا در رفت و آمد )واختلاف( شب و روز و در آنچه خداوند در آسمان ها و زمين آفريده است، براى مردم پرهيزكار نشانه هايى )بزرگ( است.
در آيه ى قبل، نشانه هاى الهى و تفصيل آيات، براى دانشمندان بيان شده بود، لقوم يعلمون و در اين آيه، براى اهل تقوا لقوم يتّقون، نتيجه آنكه كسانى كاميابند كه هم بدانند و هم پروا پيشه و متّقى باشند، وگرنه متقيّن ناآگاه و يا دانشمندان گناهكار، از آياتِ ا لهى بهره ى كافى نمى برند.
اِختلاف هم به معناى رفت و آمد و هم به معناى تفاوت است.
شب و روز از جهاتى با هم اختلاف دارند:
الف: جايگزينى نسبت به يكديگر. (213)
ب: شب براى آرامش و روز براى تلاش. (214)
ج: كاهش و ازدياد ساعات آنها در فصول مختلف سال.
د: تغيير ساعات آنها در مناطق مختلف جهان.
سؤال: چرا گروهى از دانشمندان منكر خدايند؟
پاسخ: علم به تنهايى كافى نيست، بلكه نگاه ها بايد از صاحبانِ هدف وانگيزه و برخاسته از انسان هايى باشد كه در پى دريافت حقّ وحقيقت باشند.لقوم يتقون
1- تمام هستى در حال تغيير و تغيّر است. ان فى الختلاف الليل و...
2- از كنار پديده ها، به سادگى نگذريم.ماخلق اللّه....لايات
3- گناه و آلودگى، در شناخت، تشخيص وتحليل انسان اثر منفى دارد.لايات لقومٍ يتّقون )تقوا، وسيله ى بينش صحيح در هستى است(
213-فمحونا آية الليل وجعلنا آية النهار اسراء، 12.
214-وجعلنا الليل لباساً وجعلنا النهار معاشا نبأ، 10.