در عيون اخبار الرضا عليه السلام و همچنين در بحارالانوار نقل كرده:
يكى از اصحاب فرمود: شخصى يك وديعه و امانتى بمن سپرد كه نگاهدارى نمايم من هم قبول كرده و امانت را گرفتم و در محلى دفن كردم لكن فراموشى بمن روى آورد و محل دفن امانت را فراموش كرده بودم.
صاحب وديعه امانت خود را از من طلبيد و من جاى دفن را فراموش كرده بودم متحير ماندم كه چه جواب بدهم پس با كمال تحير و مغموميت از خانه بيرون آمدم و ديدم گروهى متوجه زيارت حضرت رضا عليه السلام هستند (فَخَرجْتُ مَعَهُمْ) پس من همان ساعت با آنها روانه زيارت شدم تا اينكه بفيض زيارت آقا حضرت ثامن الائمه حضرت رضا عليه السلام فائز گرديدم.
آنگاه خدا را نزد قبر آن حضرت خواندم كه محل وديعه را بمن بفهماند.
در عالم خواب ديدم شخصى نزد من آمد و فرمود امانت فلانى را در فلان موضع دفن كرده اى.
از خواب بيدار شدم بسيار خوشحال شدم و مراجعت نموده و فوراً نزد صاحب امانت رفته و قضيه را گفتم. بعد با خود آن مرد بآن محل مخصوص آمديم و آنجا را حفر كرده و امانت را بيرون آورده بصاحبش رد كردم.(52)