مرحوم محدث بيرجندى علامه حاج شيخ محمدباقر بن محمدحسن قائنى در كتاب كبريت احمر فرمود:
در سفريكه مشرف شدم بزيارت حضرت رضا عليه السلام پاى احقر چند شبانه روز چنان بشدت درد گرفت كه خواب را از من گرفته بود و از شدت درد، بدن اين ضعيف مرتعش مىشد (مى لرزيد) و اين درد و حال خود را از كسان خود پنهان مىداشتم كه اسباب ناراحتى آنها نشود و بر آن صبر مىكردم با آنكه طاقت صبر نداشتم.
روزى به حضرت ثامن الائمه عليه السلام عرضكردم و عرضحال كردم و از خاك روى سنگهاى روضه عرش درجه گرفتم و برپاى خود و مواضع درد ماليدم فورا درد زائل گرديد و استراحت يافتم و الحمدلله بعد هم عود نكرد و اين معجزه باهره را خود مشاهده كردم از بركت آن حرم مطهر.(77)