برگزیده ای از تسنیم

عبدالله جوادی آملی

نسخه متنی -صفحه : 177/ 103
نمايش فراداده

خواهد شد و اگر «فضل الهي» باشد با عفو، صفح، احسان و مانند آن همراه است و مشكل برطرف مي‌گردد.

اصولاً به كارگيري تعبيرهايي مانند اجر، براي تشويق است، زيرا معنا ندارد انسان براي خود كار كند و از خدا اجرت بگيرد. اين درست مانند تعبير تشويقي پدر نسبت به فرزند است كه اگر نماز بگزاري يا به خوبي درس بخواني، به تو مزد مي‌دهم. در حقيقت، اهتمام فرزند به نماز يا درس براي رسيدن خود به كمال است؛ نه براي پدر تا از او مزد بگيرد.

اين‏گونه تعبيرهاي تشويقي در قرآن كريم فراوان است؛ نظير 1. خريد جان و مال مؤمنان از سوي خدا و اعطاي بهشت در قبال آن: (اِنَّ اللّهَ اشتَري مِنَ المُؤمِنينَ اَنفُسَهُم واَمولَهُم بِاَنَّ لَهُمُ الجَنّ‏ةَ)[1] ، حال آنكه خداوند مالك جان و مال مؤمن بلكه مالك همه چيز است: (اَمَّن يَملِكُ السَّمعَ والاَبصر)[2] ؛ (لِلّهِ ما فِي السَّموتِ وما فِي الاَرض).[3] خداوند هم مالك و مَلِك و هم مالك مُلك است: (لِلّهِ مُلكُ السَّموتِ والاَرض)[4]؛ (قُلِ اللّهُمَّ ملِكَ المُلك).[5]

2. اجر دادن در قبال هجرت: (ومَن يَخرُج مِن بَيتِهِ مُهاجِرًا اِلَي اللّهِ ورَسولِهِ ثُمَّ يُدرِكهُ المَوتُ فَقَد وقَعَ اَجرُهُ عَلَي اللّه).[6] اين تعبير تشويقي است،

[1] ـ سوره توبه، آيه 111.

[2] ـ سوره يونس، آيه 31.

[3] ـ سوره بقره، آيه 284.

[4] ـ سوره مائده، آيه 120.

[5] ـ سوره آل عمران، آيه 26.

[6] ـ سوره نساء، آيه 100.