در اينجا ممکن است شبهه اي به ذهن بيايد که اگر مقتضاي توحيد کامل اين است که انسان از هيچ کسي جز خدا ياري نخواهد پس نبايد توسل به اولياي خدا هم صحيح باشد.
جواب اين است که متوسل شدن به اولياي خدا اگر به اين عنوان باشد که ايشان مستقلا و بدون نياز به اذن خدا کاري براي توسل کننده انجام ميدهند چنين توسلي با توحيد، سازگار نيست. اما اگر به اين عنوان باشد که خدا ايشان را وسيله اي براي رسيدن به رحمتهاي خودش قرار داده و به مردم هم دستور داده است که متوسل به ايشان شود نه تنها منافاتي با توحيد ندارد بلکه از شئون توحيد در عبادت و اطاعت خواهد بود زيرا به امر او انجام مي گيرد.
و اما اينکه چرا خداي متعال چنين وسايلي را قرار داده؟ و چرا مردم را امر به توسل به ايشان کرده است؟ پاسخ اين است که اين امر الهي، حکمتهايي دارد و از جمله آنها مي توان اين امور را برشمرد: معرفي مقام والاي بندگان شايسته، و تشويق ديگران به عبادت و اطاعت که موجب رسيدن آنها به چنين مقامي شده است، و جلوگيري از اينکه کساني به عبادتهاي خودشان مغرور شوند و خود را در عاليترين مقامات و داراي برترين کمالات انساني بپندارند، چنانکه متاسفانه براي کساني که از نعمت ولايت اهل بيت (عليهم الصلوة و السلام) و توسل به ايشان محروم بوده اند رخ داده است.
1- معناي لغوي و معناي اصطلاحي توحيد را بيان کنيد.
2- دليل بر توحيد صفاتي چيست؟
3- توحيد افعالي را چگونه مي توان اثبات کرد؟
4- توحيد به معناي يگانگي در تاثير استقلالي را شرح دهيد.
5- نتايجي که از دو قسم اخير توحيد گرفته مي شود کدام است؟
6- آيا توسل به اولياء خدا منافاتي با توحيد دارد؟چرا؟
7- حکمت اينکه خداي متعال، امر به توسل فرموده چيست؟