کساني احتمال کمترين تحريف در اين کتاب شريف را نخواهند داد. ولي صرف نظر از اين قرائن يقين آورتاريخي، مي توان مصونيت قرآن کريم را با بيان مرکب از يک دليل عقلي و يک دليل نقلي، نيز ثابت کرد يعني مي توان نخست، زياد نشدن چيزي بر قرآن کريم را با دليل عقلي ثابت کرد و بعد از ثابت شدن اينکه قرآن موجود، از طرف خداي متعال است با استناد به آيات آن، کاسته نشدن چيزي از آن را نيز به اثبات رساند.

از اينروي، موضوع مصونيت قرآن شريف از هرگونه تحريف را در دو بخش جداگانه، مورد بررسي قرار مي دهيم.

زياد نشدن بر قرآن

زياد نشدن چيزي بر قرآن کريم، مورد اجماع همه مسلمانان بلکه مورد اتفاق همه آگاهان جهان است و هيچگونه حادثه اي که منشاء احتمال افزايش چيزي بر قرآن شود روي نداده، و هيچگونه سندي براي چنين احتمالي، قابل ارائه نيست. در عين حال، مي توان فرض افزايش را با دليل عقلي نيز ابطال کرد به اين بيان:

اگر فرض شود که مطلب تامي بر قرآن، افزوده شده معنايش اين است که آوردن مثل قرآن، امکان داشته است و چنين فرضي با اعجاز قرآن و عدم توانايي بشر برآوردن مثل آن، سازگار نيست. و اگر فرض شود که تنها يک کلمه يا آيه کوتاهي(مانند «مدهامتان») (1) افزوده شده لازمه اش اين است که نظم سخن بهم خورده باشد و از صورت اصلي اعجاز آميزش خارج شده باشد و در اين صورت، قابل تقليد و آوردن مثل آن خواهد بود. زيرا نظم اعجاز آميز عبارات قرآني، به انتخابات کلمات و حروف نيز بستگي دارد و با دگرگوني آنها از حالت اعجازآميز، خارج مي شود.

پس به همان دليلي که معجزه بودن قرآن کريم، ثابت شد محفوظ بودن آن از اضافات نيز ثابت مي شود. چنانکه با همين دليل، کم شدن کلمات يا جملاتي که موجب خروج آيات از حالت اعجاز باشد نفي مي گردد. و اما عدم حذف يک سوره کامل يا يک مطلب تام به گونه اي 

1. ر. ک: سوره الرحمن- آيه64.