مقدمه
چنانکهقبلا اشاره شد دليل ضرورت نبوت، اقتضاء دارد که پيامهاي
الهي بطور سالم و دست نخورده، دردسترس انسانها قرار گيرد تا بتوانند
از آنها براي پيمودن راه سعادت دنيا و آخرتشان بهره
بگيرند.بنابراين،
مصونيت قرآن کريم تا هنگام ابلاغ به مردم، مانند هر کتاب آسماني
ديگر جاي بحث ندارد اما چنانکه مي دانيم ساير کتب
آسماني، بعد از آنکه در اختيار مردم، قرار گرفت کمابيش دستخوش
تحريفات و تغييراتي گرديد و يا پس از
چندي بدست فراموشي سپره شد چنانکه امروز اثري از کتاب حضرت نوح
و حضرت ابراهيم عليهمالسلام در دست نيست و کتاب حضرت موسي
و حضرت عيسي عليهمالسلام به صورتي اصلي، يافت
نمي شود. با توجه به اين مطلب، سوالي مطرح مي شودکه، از
کجا بدانيم که آنچه امروز بنام آخرين کتاب آسماني در دست ماست
همان کتابي است که بر پيامبر اسلام صلي الله عليه وآله
نازل شده و هيچ گونه تغيير و تبديل در آن، راه
يافته و نه چيزي برآن افزوده و نه چيزي از آن،
کاسته شده است؟
البته
کساني که اندک آشنايي با تاريخ اسلام و مسلمين
داشته باشند و از اهتمام رسول اکرم و جانشينان معصومش صلي الله
عليه و عليهم به کتابت و ضبط آيات قرآن، آگاه باشند و
همچنين از اهتمام مسلمانان به حفظ کردن آيات قرآن، مطلع باشند-
بطوري که تنها در يک جنگ، عدد شهدايي که حافظ قرآن بودند
به هفتاد نفر رسيد. و نيز از نقل متواتر قرآن در طول چهارده قرن و
اهتمام به شمارش آيات و کلمات و حروف و مانند آنها با خبر باشند چنين