ضرورت مصونيت وحي - آموزش عقاید نسخه متنی

ضرورت مصونيت وحي

بعد از آنکه ضرورت وحي بعنوان راه ديگري
براي دستيابي به شناختهاي لازم، و جبران
نارسايي حس و عقل انساني، به ثبوت رسيد مساله
ديگري مطرح مي شود و آن اين است:

با توجه به اينکه افراد عادي انسان
مستقيما از اين وسيله شناخت، بهره مند نمي شوند و استعداد
و لياقت دريافت وحي الهي را ندارند. و ناچار پيام
الهي بوسيله افراد خاصي(پيامبران) بايد به
ايشان ابلاغ شود چه ضمانتي براي صحت چنين
پيامي وجود دارد؟ و از کجا مي توان مطمئن شد که شخص
پيامبر، وحي الهي را درست دريافت کرده و آنرا درست به
مردم رسانده است؟ و نيز اگر واسطه اي بين خدا و پيامبر، وجود
داشته، او نيز رسالت خود را بطور صحيح انجام داده است؟ زيرا راه
وحي، در صورتي کارآيي لازم را دارد، و مي تواند
نارسايي دانش بشري را جبران کند که از مرحله صدور تا مرحله وصول
به مردم، از هرگونه تحريف و دستبرد عمدي و سهوي، مصون باشد
وگرنه با وجود احتمال سهو و نسيان در واسطه يا وسائط، يا تصرف
عمدي در مفاد آن، باب احتمال خطاء و نادرستي در پيام واصل به
مردم، باز مي شود و موجب سلب اعتماد از آن مي گردد. پس از 1. قرآن
کريم در اين باره مي فرمايد: «و ما کان الله
ليطلعکم علي الغيب ولکن الله يجتبي من رسله من
يشاء» (سوره آل عمران- آيه 179) چه راهي مي توان
اطمينان يافت که وحي الهي بطور صحيح و سالم بدست
مردم مي رسد؟


بديهي است هنگامي که حقيقت
وحي، بر مردم مجهول باشد و استعداد دريافت و آگاهي

1. قرآن
کريم در اين باره مي فرمايد: «و ما کان الله
ليطلعکم علي الغيب ولکن الله يجتبي من رسله من
يشاء» (سوره آل عمران- آيه 179)