دليل عدل الهي - آموزش عقاید نسخه متنی

اجزاء همبسته آنرا تشکيل مي دهدند بگونه
اي بيافريند که متناسب با آن هدف نهايي باشد.
ونيز مقتضاي حکمت و عدل الهي اينست که هر انساني را
به اندازه استعدادش مورد تکليف قرار دهد1. لا يکلف الله نفسا الا
وسعها(سوره بقره، آيه 286) و سپس با توجه به  توانيي و تلاش اختياري
وي درباره او قضاوت کند2. وقضي بينهم بالقسط و هم لا
يظلمون (سوره يونس آيه54) و سرانجام، پاداش يا
کيفري در خور کارهايشان به او عطا فرمايد.3.
فاليوم لاتظلم نفس شيئا و لاتجزون الا ما کنتم  تعلمون (سوره يس،آيه54).

دليل عدل الهي

چنانکه اشاره شد
عدل الهي، طبق يک تفسير، بخشي از حکمت الهي، و طبق
تفسير ديگر، عين آنست و طبعا دليل اثبات آن هم همان
دليلي خواهد بود که حکمت الهي را اثبات مي کند و در درس
يازدهم به آن، اشاره شد و در اينحا به توضيح بيشتري
درباره آن مي پردازيم:

دانستيم که خداي متعال، بالاترين مراتب
قدرت و اختيار را دارد و هر کارممکن الوجودي را مي تواند انجام
دهد يا ندهد بدون اينکه تحت تاثير هيچ نيروي
مجبور کننده و مقهور کننده قرا بگيرد ولي همه آنچه را مي تواند
انجام نمي دهد بلکه آنچه را مي خواهد و اراده مي کند انجام
مي دهد.

و نيز دانستيم که اراده او گزاف و بي
حساب نيست، بلکه آنچه را که مقتضاي صفات کماليه اش باشد اراده
مي کند. و اگر صفات کماليه او اقتضاي کاري را نداشته باشد
هرگزآنرا انجام نخواهد داد. و چون خداي متعال، کمال محض است اراده او اصالة
به جهت کمال وخير مخلوقات، تعلق مي گيرد و اگر لازمه وجود
مخلوقي پيدايش شرور و نقايصي در جهان باشد جهت
شرآن، مقصود بالتبع خواهد بود  يعني
چون لازمه انفکاک ناپذير خير بيشتري است بتبع آن
خير غالب، مورد اراده الهي واقع مي شود.

پس مقتضاي صفات کمايه الهي اينست
که جهان بگونه اي آفريده شود که کجکموعا داراي
بيشترين کمال و خير ممکن الحصول باشد، و از اينجا صفت
حکمت براي خداي متعال، ثابت

1. لا يکلف الله نفسا الا
وسعها(سوره بقره، آيه 286)