مقدمه
قرآن کريم از يک سو، به عنوانپيامي که از طرف خداي متعال به بندگانش فرستاده شده بر تحقق
معاد، تاکيد مي کند و آن را وعده حتمي و تخلف ناپذير
الهي مي شمارد و بدين ترتيب حجت را بر مردم تمام مي
کند، و از سوي ديگر، به دلايل عقلي بر ضروت معاد، اشاره
مي کند تا رغبت انسان نسبت به شناخت عقلاني را ارضاء کند و حجت را
مضاعف سازد. از اين رو، بيانات قرآني درباره اثبات معاد را به
دو بخش، تقسيم مي کنيم و در هر بخش به ذکر نمونه اي از
آيات مربوط مي پردازيم.
وعده حتمي الهي
قرآن کريم،برپايي قيامت و زنده شدن همه انسانها در جهان آخرت را
امري ترديدناپذير دانسته مي فرمايد: «ان الساعة
آتية لاريب فيها.» (1) و آن را وعده اي راستين و تخلف
ناپذير شمرده مي فرمايد: «بلي وعدا عليه حقا»
(2) و بارها بر تحقق آن، قسم
ياد کرده و از جمله مي فرمايد: «قل بلي و ربي
لتبعثن و لتنبون بما عملتم و ذلک علي الله يسير». (3)
1. غافر/59، و نيز رجوع
کنيد به: آل عمران/9،25، نساء/87، انعام/12، کهف/21، حج/7، شوري/7،
جاثيه/26 و 32. 2. نحل/38 و نيز رجوع کنيد به: آل عمران/9،191، نساء/122،
يونس/4،55، کهف/21، انبياء/103، فرقان/16، لقمان/9،33، فاطر،/5،
زمر/20، نجم/47، جاثيه/32، احقاف/17. 3.
تغابن/7، و نيز رجوع کنيد به: يونس/53، سباء/3.