ساير موارد عصمت - آموزش عقاید نسخه متنی

احتمال داد که نتوانسته است وحي خود را از دستبرد
شياطين و تاثير عوامل سهو و نسيان، حفظ کند. 1. قرآن
مجيد در اين باره مي فرمايد: «عالم الغيب فلا
يظهر علي غيبه احدا. الا من ارتضي من رسول فانه
يسلک من بين يديه و من خلفه رصدا. ليعلم ان قد
ابلغوا رسالات ربهم و احاط بمالديهم و احصي کل شي عدداا» (سوره
جن- آيه

26-28). ، چنانکه تا توجه به حکمت الهي نمي توان
پذيرفت که نخواسته است پيام خود را مصون از خطا بدارد. 2.
ليهلک من هلک عن بينة و يحيي من حي عن
بينة (سوره انفال- آيه 42) بنابراين، مقتضاي علم و قدرت و
حکمت الهي آن است که پيام خود را سالم و دست نخورده به بندگانش برساند
و بدين ترتيب؛ مصونيت وحي با برهان عقلي، ثابت
مي شود.

با اين بيان، مصونيت فرشته يا
فرشتگان وحي و نيز مصونيت پيامبران در مقام دريافت
وحي، و همچنين عصمت آنان از خيانت عمدي يا سهو و
نسيان در مقام ابلاغ پيام الهي، به اثبات مي رسد.

و از اينجا نکته تاکيدات قرآن کريم بر
امين بودن فرشته وحي و نيرومندي وي بر حفظ امانت
الهي و دفع تصرفات شياطين و امين بودن پيامبران و
بطور کلي تاکيد بر حراست وحي تا هنگام رسيدن به مردم،
روشن مي شود. 3. سوره شعراء: آيه 193، سوره تکوير:
آيه 21، سوره اعراف: آيه 68، سوره شعراء: آيات 107، 125، 143،
162، 178، سوره دخان: آيه 18، سوره تکوير، آيه 20، سوره نجم:
آيه 5، سوره الحاقه: آيه

44-47، سوره جن: آيه

26-28.

ساير موارد عصمت

عصمتي که بر اساس برهان مزبور، براي فرشتگان و
انبياء عليهم السلام ثابت مي شود اختصاص به تلقي و ابلاغ
وحي دارد، ليکن موارد ديگري براي عصمت هست که با
اين برهان، ثابت نمي شود و آنها را مي توان به سه دسته،
تقسيم کرد: يک دسته، مربوط به عصمت فرشتگان است، و دسته ديگر
مربوط به عصمت پيامبران، و دسته سوم مربوط به عصمت بعضي ديگر از
انسانها مانند ائمه معصومين عليهم السلام و حضرت مريم و حضرت
فاطمه زهراء سلام الله عليهما.

در مورد عصمت فرشتگان در غير تلقي و ابلاغ
وحي، دو مساله را مي توان مطرح ساخت:

1. قرآن
مجيد در اين باره مي فرمايد: «عالم الغيب فلا
يظهر علي غيبه احدا. الا من ارتضي من رسول فانه
يسلک من بين يديه و من خلفه رصدا. ليعلم ان قد
ابلغوا رسالات ربهم و احاط بمالديهم و احصي کل شي عدداا» (سوره
جن- آيه

26-28). 2.
ليهلک من هلک عن بينة و يحيي من حي عن
بينة (سوره انفال- آيه 42) بنابراين، مقتضاي علم و قدرت و
حکمت الهي آن است که پيام خود را سالم و دست نخورده به بندگانش برساند
و بدين ترتيب؛ مصونيت وحي با برهان عقلي، ثابت
مي شود.

با اين بيان، مصونيت فرشته يا
فرشتگان وحي و نيز مصونيت پيامبران در مقام دريافت
وحي، و همچنين عصمت آنان از خيانت عمدي يا سهو و
نسيان در مقام ابلاغ پيام الهي، به اثبات مي رسد.

و از اينجا نکته تاکيدات قرآن کريم بر
امين بودن فرشته وحي و نيرومندي وي بر حفظ امانت
الهي و دفع تصرفات شياطين و امين بودن پيامبران و
بطور کلي تاکيد بر حراست وحي تا هنگام رسيدن به مردم،
روشن مي شود. 3. سوره شعراء: آيه 193، سوره تکوير:
آيه 21، سوره اعراف: آيه 68، سوره شعراء: آيات 107، 125، 143،
162، 178، سوره دخان: آيه 18، سوره تکوير، آيه 20، سوره نجم:
آيه 5، سوره الحاقه: آيه

44-47، سوره جن: آيه

26-28.