واکنش مردم در برابرپيامبران
هنگامي که پيامبران الهي بپا خاسته اند ومردم را به پرستش خداي يگانه(1)
و اطاعت از دستورات او، و بيزاري از بتها و معبودها ي باطل و
پرهيز از شياطين و طاغوتها ترک ظلم و افسادو گناهان و
کارهاي زشت، دعوت مي کردند عموما با انکار و مخالفت مردم مواجه
مي شدند(2) و مخصوصا فرمانروايان و ثروتمندان جامعه که سر مست
عيش و نوش(3) و مغرور به مال و مکنت
يا علم و دانش خودشان(4)بودند، سر سختانه کمر مبارزه با
ايشان را مي بستند و بسياري از قشرهاي ديگر
را به دنبال خودشان مي کشاندند و از پيروي راه حق باز مي
داشتند. (5)
تريجا گروه اندکي که غالبا از محرومان جامعه بودند به
انبياءالهي ايمان آوردند(6) و کمتر اتفاق مي افتد که جامعه اي بر
پايه عقايد صحيح و موازين عدل و قسطو مطيع فرمان
خدا وپيامبران، تشکيلگردد آنچنانکه في المثل در زمان حضرت
سليمان عليه السلام تشکيل شد. هر چند بخشهايي از
تعاليم انبياء تدريجا در فرهنگ جوامع، نفوذ مي کرد و از
جامعه اي به جامعه ديگر، اتقال مي يافت و مورد اقتباس،
قرار مي گرفت و احيانا بعنوان ابتکارات سردمداران کفر، ارائه مي
شد چنانکه بسياري از نظامهاي حقوقي جهان، از شرايع
آسماني اقتباس کرده اند و بدون ذکر منبع و ماخذ، و بنام افکار وآراء خودشان
عرضه داشته و مي دارند.
علل و انگيزه هاي مخالفت با
انبياء
مخالفت با انبياء عليهم السلام علاوه برانگيزه کلي« ميل به بي بندو باري و
پيروي از هواهاي نفساني»(7) علل و انگيزه هاي ديگري نيز داشته است. از
جمله خود خواهي و غرور و خود برتربيني (استکبار)بود که
بيشتر در ميان اشراف و نخبگان و ثروتمندان، بروز مي کرد(8)
1.ر.ک:سوره نحل-آيه 36و سوره
انبياء-آيه25،و سوره فصلت-آيه14و سوره احقاف –آيه21.2.ر.ک:سوره ابراهيم-آيه 9و سوره
مومنون-آيه44.3.ر.ک:سوره سبا-آيه 34.4.ر.ک:سوره غافر-آيه 83و سوره
قصص-آيه78،و سوره زمر-آيه49. 5.ر.ک:سوره احزاب-آيه 67و سوره سبا-آيه31-33. 6.ر.ک:سوره هود-آيه
40وآيات27-31.7.ر.ک:سوره مائده-آيه
70.8.ر.ک:سوره
غافر-آيه 56و سوره اعراف-آيه76.