مقدمه
در درس پيشين اشاره کرديم که فلاسفهالهي و علماي کلام(متکلمين) براهين زيادي را
براي اثبات خداي متعال، اقامه کرده اند که در کتب مبسوط فلسفه و کلام، مذکور است. ما در ميان همه
آنها يک برهان را که نياز به مقدمات کمتري دارد و در عين
اتقان، سهل التناولتر هست بر مي گزينيم و به توضيح آن
مي پردازيم. ولي بايد توجه داشت که اين برهان، خدا
را تنها بعنوان «واجب الوجود» يعني موجودي که وجودش ضروري
و بي نياز از ايجاد کننده است اثبات مي کند و صفات
ثبوتيه او مانند علم و قدرت و جسماني نبودن و زمان و مکان نداشتن را
بايد با براهين ديگري اثبات کرد.
متن برهان
موجود –بحسب فرض عقلي- يا واجب الوجود استيا ممکن الوجود، و هيچ موجودي عقلا از اين دو فرض، خارج
نيست. و نمي توان همه موجودات را ممکن الوجود دانست، زيرا ممکن
الوجود نياز به علت دارد و اگر همه علتها هم ممکن الوجود و به نوبه خود
نيازمند به علت ديگري باشند هيچگاه هيچ تحقق نخواهد
يافت، و به ديگر سخن: تسلسل علتها محال است، پس ناچار سلسله علتها به
موجودي منتهي مي شود که خودش معلول موجود ديگري
نباشد يعني واجب الوجود باشد.اين برهان، ساده ترين برهان فلسفي
براي اثبات وجود خداست که از چند مقدمه عقلي