صدق
سخنان الهي اگر به صورت امر و نهي و انشاءوظايف عملي بندگان را تعيين مي کند و جاي
اتصاف به صدق و کذب را ندارد. اما اگر بصورت اخبار از حقايق موجود يا
حوادث گذشته و آينده باشد متصف به صدق مي گردد چنانکه قرآن کريم
مي فرمايد: «و من اصدق من الله حديثا» (1) و هيچ کس هيچ گونه عذري براي عدم قبول
آنها نخواهد داشت.اين صفت، اساس اعتبار نوع ديگري از
استدلال(استدلال نقلي و تعبدي)
براي اثبات مسائل فرعي جهان بيني و
بسياري از مسائل ايدئولوژي را تشکيل مي دهد.از جمله دلايل عقلي که براي اثبات
اين صفت مي توان اقامه کرد اينست که سخن گفتن خدا از شئون
ربوبيت الهي وتدبير جهان و انسان، و بر اساس علم و حکمت، و به
منظور هدايت مخلوقات و فراهم کردن وسيله شناختهاي صحيح
براي مخاطبين است و اگر امکان مخالفت با واقع داشته باشد
اعتمادي بر آنها نخواهد بود و موجب نقض غرض شده خلاف حکمت الهي خواهد
بود.
1.سوره نساء
آيه 87