خداي متعال داشته باشد. و نهايت چيزي که مي توان در
مورد اعمال نيک کافران پذيرفت اين است که تاثيري در
تخفيف عذابشان داشته باشد زيرا چنين کارهايي
مي تواند روح خودپرستي و عناد را ضعيف کند.
شواهد قرآني
قرآن کريم از يک سو، نقش بنياديايمان در سعادت ابدي انسان را يادآور شده و علاوه بر
اينکه در دهها آيه، عمل صالح را به دنبال ايمان، ذکر فرموده در
چندين آيه، ايمان را به عنوان شرط تاثير اعمال نيک
در سعادت اخروي، مورد تاکيد قرار داده است چنانکه مي فرمايد:و من يعمل من الصالحات من ذکر او انثي و
هو مومن فاولئک يدخلون الجنة... (1)
هر مرد و زني که از کارهاي شايسته انجام
دهد در حالي که مومن باشد، چنين کساني وارد بهشت خواهند شد.و از سوي ديگر، دوزخ و عذاب ابدي را
براي کافران مقرر فرموده و اعمال ايشان را تباه و بي ثمر دانسته
است، و در يک جا آنها را به خاکستري تشبيه کرده که باد
شديدي آن را پراکنده سازد و اثري از آن بجاي نگذارد.مثل الذين کفروا بربهم اعمالهم کرماد اشتدت به
الريح في يوم عاصف لايقدرون مما کسبوا علي
شيئ ذلک هو الضلال البعيد. (2)
مثل اعمال کافران مانند خاکستري است که در يک
روز طوفاني باد به سختي بر آن بوزد، به چيزي از
دستاوردهايشان دسترسي نخواهند داشت
و اين است گمراهي دور.و در جاي ديگر مي فرمايد: اعمال
کافران را مانند گردي در هوا پراکنده مي سازيم.و قدمنا الي ما عملوا من عمل فجعناه هباء
منثورا. (3)
و آمديم بسوي هر عملي که انجام داده اند
و آن را مانند غباري پراکنده ساختيم.و در آيه ديگري آنها را به سرابي
تشبيه کرده که شخص تشنه، به آن دل
مي بندد ولي
1. نساء/124.
نيز رجوع کنيد به نحل/97، اسراء/19، طه/112، انبياء/94،
غافر/40. 2.
ابراهيم/18. 3. فرقان/23.