مقدمه
يکي از مسائل جنجالي علم کلام، مسألهاراده الهي است که از جهات متعددي مورد بحث و اختلاف، واقع شده است
مانند اينکه: آيا اراده از صفات ذاتي است يا از صفات
فعلي؟ و آيا قديم است يا حادث؟ و آيا واحد است
يا متعدد؟ و ...و اين همه، علاوه بر مباحثي که در فلسفه،
پيرامون مطلق اراده و بويژه اراده الهي، مطرح شده است.بديهي است بحث گسترده پيرامون اين
موضوع، متناسب با اين کتاب نيست. از اينروي، نخست
توضيحي درباره مفهوم اراده مي دهيم و آنگاه به بيان
فشرده اي پيرامون اراده الهي مي پردازيم.
اراده
واژه «اراده» در محاورات عرفي، دست کم به دومعني استعمال مي شود: يکي دوست داشتن و ديگري
تصميم گرفتن بر انجام کار.معناي اول از نظر مورد، خيلي
وسيعتر است و شامل دوست داشتن اشياء خارجي مانند اين
آيه شريفه «تريدون عرض الدنيا و الله يريد
الآخرة». آيه 87 و افعال خود شخص و افعال ديگران نيز
مي شود. بخلاف معناي دوم که تنها در مورد افعال خود