«قليل» بودن دنيا، (2) خاطر نشان شده، و در آيات ديگري با تشبيه
زندگي به گياهي که تنها چند روزي سبز وخرم است و سپس به
زردي و پژمردگي مي گرايد و سرانجام، خشک و نابود مي
شود (3) مورد تاکيد قرار
گرفته است، و در آيه اي بطور کلي مي فرمايد: آنچه
نزد خداي متعال است باقي مي ماند. (4)
تفکيک نعمت از عذاب در آخرت
تفاوت اساسي ديگر بين زندگيدنيا و زندگي آخرت اين است که خوشيهاي دنيا و
زندگي دنيا آميخته با رنج و زحمت است و چنان نيست که دسته
اي از مردم هميشه و از هر جهت متنعم و شاد وآسوده، و دسته اي
ديگر همواره معذب و غمگين و ناراحت باشند بلکه همه مردم کمابيش
از لذتها و شاديها و آسايشهايي برخوردارند و نيز
رنجها و غمها و نگرانيهايي دارند. ولي جهان ديگر،
داراي دو بخش مجزي (بهشت و دوزخ) است و در يک بخش، اثري
از عذاب و رنج و ترس و اندوه نيست و در بخش ديگر جز آتش و درد و حسرت
و اندوه يافت نمي شود و طبعا لذتها و رنجهاي دنيوي خواهد بود.اين مقايسه نيز در قرآن کريم انجام
گرفته و برتري نعمتهاي اخروي و جوار و قرب الهي بر
نعمتهاي دنيا مورد تاکيد واقع شده، (5) چنانکه سختتر بودن عذاب
آخرت از رنجها و مصيبتهاي دنيا خاطرنشان شده است. (6)
اصالت آخرت
فرق مهم ديگر بين دنيا و آخرت ايناست که زندگي دنيا، مقدمه آخرت و وسيله اي براي
1. کهف/46، مريم/76، طه/73، 131، قصص/60، شوري/36، غافر/39،
اعلي/17. بودن آخرت و
2. آل عمران/197، نساء /77، توبه/38، نحل/117.
3. يونس/24، کهف/45-46، حديد/20. 4. نحل/96. 5. آل عمران/15،
نساء/77، انعام/32، اعراف/32، يوسف/109، نحل/30، کهف/46، مريم/76،
طه/73، 131، قصص/60، شوري/36، اعلي/17. 6.
رعد/34، طه/127، سجده/21، زمر/26، فصلت/16، قلم/33، غاشيه/24.