آيات متعددي با تعبير «ابقي» «قليل» بودن دنيا، (2) خاطر نشان شده، و در آيات ديگري با تشبيه زندگي به گياهي که تنها چند روزي سبز وخرم است و سپس به زردي و پژمردگي مي گرايد و سرانجام، خشک و نابود مي شود (3) مورد تاکيد قرار گرفته است، و در آيه اي بطور کلي مي فرمايد: آنچه نزد خداي متعال است باقي مي ماند. (4)

تفکيک نعمت از عذاب در آخرت

تفاوت اساسي ديگر بين زندگي دنيا و زندگي آخرت اين است که خوشيهاي دنيا و زندگي دنيا آميخته با رنج و زحمت است و چنان نيست که دسته اي از مردم هميشه و از هر جهت متنعم و شاد وآسوده، و دسته اي ديگر همواره معذب و غمگين و ناراحت باشند بلکه همه مردم کمابيش از لذتها و شاديها و آسايشهايي برخوردارند و نيز رنجها و غمها و نگرانيهايي دارند. ولي جهان ديگر، داراي دو بخش مجزي (بهشت و دوزخ) است و در يک بخش، اثري از عذاب و رنج و ترس و اندوه نيست و در بخش ديگر جز آتش و درد و حسرت و اندوه يافت نمي شود و طبعا لذتها و رنجهاي  دنيوي خواهد بود.

اين مقايسه نيز در قرآن کريم انجام گرفته و برتري نعمتهاي اخروي و جوار و قرب الهي بر نعمتهاي دنيا مورد تاکيد واقع شده، (5) چنانکه سختتر بودن عذاب آخرت از رنجها و مصيبتهاي دنيا خاطرنشان شده است. (6)

اصالت آخرت

فرق مهم ديگر بين دنيا و آخرت اين است که زندگي دنيا، مقدمه آخرت و وسيله اي براي

1. کهف/46، مريم/76، طه/73، 131، قصص/60، شوري/36، غافر/39، اعلي/17. بودن آخرت و

2. آل عمران/197، نساء /77، توبه/38، نحل/117.
3. يونس/24، کهف/

45-46، حديد/20.
4. نحل/96.
5. آل عمران/15، نساء/77، انعام/32، اعراف/32، يوسف/109، نحل/30، کهف/46، مريم/76، طه/73، 131، قصص/60، شوري/36، اعلي/17.
6. رعد/34، طه/127، سجده/21، زمر/26، فصلت/16، قلم/33، غاشيه/24.