ـ پـيـامـبـر خـدا صـلـى اللّه عـلـيـه و آله هرگاه فرمانروايان شمانيكانتان باشند و توانگران شما بـخـشـنـدگـانـتان و كارهايتان با شور و مشورت , روى زمين براى شما بهتر است از درون آن و هـرگاه فرمانروايانتان بدان شما باشند و ثروتمندانتان بخيلانتان و كار شما به دست زنانتان افتد, زير زمين بهتر است براى شما از روى زمين .
ـ امـيـرالـمـؤمـنين عليه السلام مشغول دوختن و پينه كردن كفش خود بود كه ابن عباس آمد و گـفـت : حاجيان گرد آمده اند تا سخنى از شما بشنوند آن حضرت فرمود: سوگند به خدا اين دو (لنگه كفش ) را بيش از كار شما (حكومت ) دوست مى دارم مگر آن كه حدى را اجرا كنم يا باطلى را دور سازم .
ـ امـام عـلـى عليه السلام ـ نيز به ابن عباس فرمود ـ : ارزش اين كفش چند است ؟
گفتم : ارزشى ندارد, فرمود: به خدا قسم اين را ازحكومت بر شما دوست تر دارم مگر آن كه (بخواهم ) حقى را بر پا دارم يا باطلى را براندازم .
ـ در نامه خود به ابن عباس مى فرمايد: پس از حمد و ثناى الهى , مبادا بهره تو از حكومتت به دست آوردن مالى يا فرو نشاندن خشمى باشد بلكه بايد بهره ات ميراندن باطل باشد و زنده كردن حق .
ـ پـيـامـبـر خدا صلى اللّه عليه و آله آرزو براى امت من رحمت است و اگر آرزو نبود هيچ مادرى فرزند خود را شير نمى داد و هيچ باغبانى درختى بر نمى نشاند.
ـ امام على عليه السلام آرزو, رفيقى همدم است .
ـ عـيـسـى عـلـيـه السلام نشسته بود و پيرمردى با بيل زمين را شيار مى كرد, عيسى عليه السلام فـرمود: بار خدايا! (اميد و) آرزو را از اوبرگير آن پير در دم بيل را به كنارى انداخت و دراز كشيد سـاعـتـى گـذشت و عيسى گفت : بار خدايا! آرزو را به او بازگردان , بيدرنگ آن پير برخاست و شروع به كار كرد.
ـ امام سجاد عليه السلام بار خدايا! اى پروردگار جهانيان از تو مناسبترين آرزو را خواهانم .