آرزوها را پايانى نيست - میزان الحکمه جلد 1

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

میزان الحکمه - جلد 1

محمد محمدی ری شهری؛ ترجمه حمیدرضا شیخی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

آرزوها را پايانى نيست

ـ امام على عليه السلام آرزو را پايانى نيست ـ آرزوها پايان ناپذير است .

ـ يقين بدان كه هرگز به آرزويت نمى رسى و هرگز بيش از اجلت عمر نمى كنى و تو همان راهى
را مى پويى كه پيشينيانت پيمودند.

ـ پـيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هر كه اميد داشته باشد كه فردا زنده بماند به زندگى هميشگى
اميد بسته است .

پرهيز دادن از آرزوهاى پوچ وباطل

قرآن .

((رهايشان كن تا بخورند و بهره ور شوند و آرزو به خودمشغولشان دارد, زودا كه خواهند دانست ))
.

ـ امام على عليه السلام از آرزوى پوچ و باطل بپرهيزيد, زيرا چه بسا كسى كه به اميد فردا بوده ولى
آنرا پشت سر نگذاشت وچه بسا كسى كه در آغاز شب به او غبطه مى خورند ولى در پايان آن بحال او
مى گريند.

ـ از فريبندگى آرزوها بپرهيزيد, زيرا, بسا آن كه در آرزوى روزى [ بهتر ] بوده ولى آن را در نيافته
و بـسا كسى كه خانه اى ساخته اما در آن ننشسته و بسا كسى كه مالى گرد آورده و از آن نخورده
است .

ـ آرزو چون سراب است كه بيننده را مى فريبد و اميدوار را مايوس مى سازد.

ـ آرزو, گمراه كننده و فريبنده و زيانبار است .

ـ آرزوها چشمان بصيرتها را كور مى كند.

ـ آرزو مايه چيرگى شيطانها بر دل بى خبران است .

ـ آرزو همواره دروغ مى گويد.

ـ نتيجه آرزومندى تباهى كار است .

ـ آرزو, دل را به گمراهى مى كشاند, وعده دروغ مى دهد, غفلت و بى خبرى بسيار به بار مى آورد
و دريغ و حسرت بر جاى مى گذارد.

ـ امام صادق عليه السلام ـ از دعاى حضرت در روز عرفه ـ : خدايا! به تو پناه مى برم از دنيايى كه از
خـيـر آخـرت جـلـوگـيرى كند و اززندگانيى كه بهترين مردن را باز دارد و از آرزويى كه مانع
رسيدن به بهترين كار شود.

ـ امام على عليه السلام آرزو عقل را مى برد, وعده پوچ مى دهد, به بى خبرى ترغيب مى كند و دريغ
و حسرت به بار مى آورد پس ,آرزو را دروغ شماريد, كه آرزو فريبنده است و آرزومند فريب خورده .

ـ بـدانـيد كه آرزو خرد را به گمراهى مى كشاند و ياد خدا را به فراموشى مى سپارد, پس , آرزوز را
دروغين دانيد كه آرزو فريبنده است و آرزومند, فريب خورده .

ـ امام صادق عليه السلام خوشا كسى كه آرزوهاى پوچ , او را سرگرم و غافل نكرده باشد.

ـ بـسـا نـعمتى كه خداوند به بنده اش دهد بى آن كه آرزويش را كرده باشد و بسا كسى كه آرزوى
چيزى داشته و خلاف آن نصيبش شده است .

آرزو و اجل

ـ امام على عليه السلام اگر انسان اجل و شتاب آن را (به سوى خود) ببيند آرزو را دشمن مى دارد.

ـ هر كه فردا را اجل خود بشمارد مرگ را در جايگاه شايسته اش ننشانده است .

ـ هر كه در ميدان آرزوى خود بتازد, با اجل خود به سر درآيد.

ـ امام كاظم عليه السلام اگر اجلها (مدت عمر هر كس ) معلوم شود آرزوها رسوا و برباد شوند.

ـ امام على عليه السلام آرزو, اجل را از ياد انسان مى برد.

ـ آرزو, پوشاننده اجل (مرگ ) است .

ـ آرزو, كار را تباه مى كند و عمر را ضايع مى سازد.

ـ راست ترين چيز, اجل (مرگ ) است دروغترين چيز, آرزو.

ـ نزديكترين چيز (به انسان ) اجل و مرگ است دورترين چيز آرزو.

ـ اجل , درو كننده آرزوست .

ـ اجل , آرزو را رسوا مى كند.

ـ من با آرزوى خود در ستيزم و چشم به راه اجل خويشم .

ـ نفس آدمى از آرزو تهى نشود مگر زمانى كه اجل سر رسد.

ـ (گـاه ) انـسـان به آرزوى خود نزديك مى شود اما (ناگهان ) فرا رسيدن اجل مانع رسيدن او به
آرزويش مى شود.

ـ آفت آرزو اجل است .

ـ هان ! شما در دوره آرزويى هستيد كه اجل پشت آن است پس هر كه در روزگار آرزومندى , پيش
از در رسيدن اجلش , كاركند, كارش به حال او سودمند افتد و اجلش به او زيان نرساند.

ـ هر كس به بالاترين آرزوى خود برسد بايد انتظار نزديكترين اجل خود را بكشد.

ـ روايت شده كه پيامبر خداصلى اللّه عليه و آله سه قطعه چوب برداشت و يكى را در مقابل خود در
زمـيـن فـرو برد و ديگرى رادر كنار خود و سومى را دورتر, آنگاه فرمود: آيا مى دانيداينها چيست ؟

گـفتند: خدا و پيامبرش بهتر مى دانند فرمود: اين انسان است , اين اجل و آن ديگرى آرزوست كه
فرزند آدم به دنبالش مى رود, اما اجل در مى رسد و او به آرزو نمى رسد.

ـ امام على عليه السلام چه نزديك است اجل به آرزو.

ـ هرگاه به منتهاى آمال خود رسيديد به ياد مرگهاى ناگهانى باشيد.

ـ هرگاه اجلها فرا رسند آرزوها رسوا و بر باد شوند.

ـ پـيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله آدم پيش از آن كه مرتكب گناه شود اجلش در برابر ديدگان او
بـود و آرزويـش پـشت سر او اماچون گناه ورزيد خداوند آرزويش را جلو چشم او نهاد و اجلش را
پشت سر او اين است كه تا دم مرگ آرزو دارد.

/ 183