لطفا منتظر باشید ...
تاثير ايثار بر مكارم اخلاق
ـ امام على عليه السلام مكارم اخلاق به كمال نرسدمگر با پاكدامنى وايثار.ـ اوج مكارم اخلاق , ايثار است .ـ هنگام ايثار است كه گوهر بزرگواران آشكار مى شود.ـ با ايثار است كه نام بخشندگى سزامند (آدمى ) مى شود.ـ با ايثار, آزادگان به بندگى كشيده مى شوند.ـ با ايثار و از خود گذشتگى ديگران را بنده خويش مى سازى .ارزش ايثارگران
قرآن .((وكـسانى كه پيش از آمدن مهاجران در ديار خود [ مدينه ]بوده اند وايمان آورده اند, آنهايى را كهبـه سويشان مهاجرت كرده اند دوست مى دارند و از آنچه مهاجران را داده مى شود در دل احساس
نياز [ و حسد ] نمى كنند و آنان را بر خويش بر مى گزينند هر چند خود نيازمند باشند و آنان كه از
بخل خويش در امانند رستگارانند)).ـ امام صادق عليه السلام ـ در وصف مؤمنان كامل مى فرمايد ـ : آنان كسانى هستند كه در روزگار
سـخـتـى و آسـايـش بـه برادران نيكى مى كنند و در عسرت و تنگدستى ديگران را برخود ترجيح
مى دهند و خداوند در وصف ايشان , فرموده است : ((و از خود گذشتگى مى كنند )).ـ خـداونـد بـزرگ انـسان كم درآمد را (كه همان اندك مال خود را بخشش كند) ستوده و فرموده
است : ((و از خود گذشتگى مى كنند)).ـ نيكى كردن به زياد بخشيدن نيست , چرا كه خداى عزوجل در كتاب خود مى فرمايد : ((و از خود
گذشتگى مى كنند )) و خداوندكسى را كه اينچنين شناسانده است دوست مى دارد.ـ ابـوبـصـيـر مى گويد به يكى از آن دو بزرگوار (امام باقر عليه السلام يا امام صادق عليه السلام )
عـرض كـردم : كدام صدقه برتر است ؟ فرمود: آنچه كه شخص تنگدست مى پردازد مگر نشنيده اى
سخن خداى تعالى را كه : ((از خود گذشتگى مى كنند )) آيا در اين جابرترى نمى بينى ؟ ـ ابـو هـريره : مردى نزد پيامبر صلى اللّه عليه و آله آمد و از گرسنگى شكوه كرد رسول خدا صلى
اللّه عـلـيـه و آله كسى را به خانه هاى همسران خود فرستاد اما آنان گفتند: جز آب چيزى نداريم
رسـول خـدا صلى اللّه عليه و آله فرمود: چه كسى امشب اين مرد را ميهمان مى كند؟ على بن ابى
طـالـب عـلـيـه الـسـلام عـرض كـرد:يـا رسـول اللّه ! من او را ميهمان مى كنم سپس نزد فاطمه
عـلـيـهـاالسلام آمد و گفت : غذا چه دارى اى دخت رسول خدا ؟ فاطمه عرض كرد: جز شام شب
چـيـزى نـداريـم , امـا ميهمان را بر خويشتن مقدم مى داريم آن حضرت فرمود: اى دخت محمد!
بچه ها را بخوابان وچراغ را خاموش كن چون بامداد على عليه السلام نزد پيامبر صلى اللّه عليه و آله
آمد و ماجرا را برايش گفت ديرى نپاييد كه خداوند عزوجل آيه ((و از خود گذشتگى مى كنند ))
را نازل فرمود.ـ ابن عمر : براى يكى از اصحاب رسول خداصلى اللّه عليه و آله سر گوسفندى را هديه آوردند, اما
او گفت : برادرم فلانى وخانواده اش به اين نيازمندترند پس سر گوسفند را براى آن مرد بردند و او
نيز آن را براى ديگرى فرستاد و به همين ترتيب هر يك به ديگرى تاهفت خانه را گشت و سرانجام
به همان نخستين خانه باز آمد در اين جا بود كه آيه ((و از خود گذشتگى مى كنند )) نازل شد.ـ امام على عليه السلام ـ بعد از در گذشت عمر بن خطاب رو به مردم كرده فرمود: شما را به خدا
سـوگـنـد مى دهم , آيا در ميان شماجز من كسى هست كه آيه ((و از خود گذشتگى مى كنند ))
درباره او نازل شده باشد؟ همه گفتند: خير.ـ امـام صـادق عليه السلام فاطمه عليهاالسلام مقدارى جو در خانه داشت و از آن كاچى تهيه كرد
چـون آمـاده شد و آن را در برابرخود نهادند (تا تناول كنند) بينوايى از راه رسيد و گفت : خداوند
شـمـا را رحـمـت كند پس , على برخاست و يك سوم غذا را به او دادديرى نپاييد كه يتيمى آمد و
گـفـت : خـدايتان رحمت كناد پس , على عليه السلام برخاست و يك سوم ديگر را به او داد سپس
اسـيرى از راه رسيد و گفت : رحمت خدا بر شما باد على عليه السلام يك سوم باقيمانده را نيز بدو
داد و خود هيچ از آن نچشيدند پس ,خداوند سبحان اين آيات را درباره ايشان فروفرستاد و اين آيات
بر هر مؤمنى كه به خاطر خداوند عزوجل چنين ايثارى كند نيزصادق است .ـ عـايـشـه : رسـول خدا صلى اللّه عليه و آله تا زمانى كه از دنيا رفت هرگز سه روز پياپى سير غذا
نخورد و اگر مى خواست مى توانست خود را سير كند اما ديگران را بر خود مقدم مى داشت .ـ على بن ابى طالب عليه السلام شب را در بستر پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله خوابيد پس خداوند
به جبرئيل و ميكائيل وحى فرمود كه : من ميان شما پيوند برادرى ايجاد كردم و عمر يكى ازشما دو
تـن را درازتـر از ديـگـرى قـرار دادم اكـنـون كـدام يك از شما رفيق خود را براى زندگى مقدم
مـى دارد؟ هـر دوى آنـان زندگى رابرگزيدند پس , خداى عزوجل به آن دو وحى فرمود كه : چرا
مـانـند على بن ابى طالب رفتار نكرديد؟ من ميان او و محمد پيوندبرادرى ايجاد كردم و على در
بستر او خوابيد و خود را جانفداى وى كرد و او را براى زندگى بر خود مقدم داشت .پـس , خـداونـد بزرگ اين آيه را فرو فرستاد: ((هستند مردمانى كه براى خشنودى خدا جانفشانى
مى كنند و خداوند به اين بندگان مهربان است )).
