ناگزيرى از حجت (نياز به رهبر الهى )
قرآن .((جز اين نيست كه تو بيم دهنده هستى و هر قومى رارهبرى است )).((بر ايشان سخن در سخن پيوستيم , باشد كه پند پذير گردند)).ـ امام صادق عليه السلام چون ثابت كرديم ما را آفريدگار و صانعى است كه از ما و همه آفريدگانوالاتـر است آن گاه ثابت شودكه در هر عصر و زمانى فرستادگان و پيامبران , با دلايل و براهينى
كـه بـراى اثـبات حقانيت خود آورده اند, مبعوث شده اند تا زمين خدا از حجتى كه با خود دانش يا
نشانه اى گواه بر درستى گفتار و روايى عدالتش دارد, خالى نباشد.ـ زمـيـن هـيـچـگـاه خـالى از امام نيست , تا اگر مؤمنان چيزى (به دين ) افزودند آنها را (از اين
كجراهه ) برگرداند و اگر چيزى كاستندآن را كامل كند.ـ امـام باقر عليه السلام يا امام صادق عليه السلام خداوند زمين را بدون عالم نگذاشته است , و اگر
اين نبود حق از باطل شناخته نمى شد.ـ امام صادق عليه السلام زمين از همان گاه كه پديد آمده , از حجتى عالم كه هر حقى را مردم به
دست فراموشى بسپارند زنده مى كند, تهى نبوده است , آنگاه اين آيه را تلاوت فرمود: ((مى خواهند
با دهانهاى خود نور خدا را خاموش كنند )).ـ زمـيـن هـيـچـگـاه بـدون عـالمى كه مردم به او نيازمندند و او از آنان بى نياز و حلال و حرام را
مى شناسد , رها نمى شود.ـ امـام بـاقـر عليه السلام وقتى يكى از شما مى خواهد چند فرسنگ راه بپيمايد براى خود به دنبال
راهـنـما مى گردد, و تو به راههاى آسمان نا آشناترى تا به راههاى زمين , پس , براى خود به دنبال
راهنما باش !.ـ امـام رضـا عـليه السلام , در پاسخ به پرسش ازاولوالامر و فرمان به پيروى از آنها فرمود: به دلايل
بسيارى , از جمله : چون براى مردمان حد و مرزى مشخص نهاده شده و موظفندكه از آن مرز فراتر
نـرونـد زيـرا مـوجب تباهى ايشان مى شود, اين كار به سامان و انجام نرسد مگر فردى امين بر آنها
گمارده شود.و ديـگـر ايـن كـه : ما هيچ گروه و هيچ ملتى و آيينى را نمى يابيم كه مانده و زيسته باشند مگر با
برخوردارى از سرپرست و پيشوا,زيرا در كار دين و دنياى خود از او ناگزيرند جز بدو پابرجا نيستند
.و ديـگـر ايـن كه : اگر برايشان پيشوا و سرپرستى درستكار و نگهبان و امانتدار گمارده نمى شد,
آيين , كهنه و فرسوده شده , دين ازميان رفته و سنت دگرگون شده بود.ـ از امـام بـاقر عليه السلام , درباره علت نياز مردم به پيامبر و امام پرسيده شد فرمود: چون دنيا به
درسـتـى و پـاكـى او پـايدار است , به اين صورت كه خداوند عزوجل با وجود پيامبر يا امام در روى
زمين عذاب را از خاك نشينان بر مى دارد.