لطفا منتظر باشید ...
حكم قيام كردن قبل از قيام قائم (1)
ـ امـام عـلـى عليه السلام سوگند به آن كه جان على در دست اوست هيچ دسته اى براى گرفتن حـق من يا جز من و يا براى دفع ستم از ما قيام نمى كند مگر آن كه فاجعه و مصيبت آنان رااز پاىدرآورد تـا آن گاه كه دسته اى كه با محمد صلى اللّه عليه و آله در بدر بودند قيام كنند, گروهى
كـه بـراى كـشـته آنان خونبهاپرداخت نمى شود, زخمى شده شان نيازى به مداوا ندارد و بر خاك
افتاده شان در تابوت نهاده نمى شود.ـ امام باقر عليه السلام بدان كه هيچ گروهى براى زدودن ستمى يا قدرت بخشيدن به دينى قيام
نـمى كند مگر آن كه مرگ و فاجعه آنان را به خاك افكند تا آن كه گروهى قيام كنند كه در بدر با
پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله بودند, گروهى كه كشته آنان دفن نمى شود و بر خاك افتاده شان از
زمـيـن بـلـنـد نـمـى شود و زخمى شده شان مداوا نمى گردد عرض كردم : آنان كيانند؟ فرمود: فرشتگان .ـ آن دسـتـه از ما خاندان كه پيش از قيام قائم دست به قيام بزنند همچون جوجه پرنده اى هستند
كه (از لانه خود) بيرون پريده و درسوراخى افتاده و بازيچه دست كودكان شده است .ـ امام صادق عليه السلام هيچ فردى از ما خاندان براى زدودن ستم يا زنده كردن حقى قيام نكرده
و تـا پـيش از قيام قائم ما, قيام نخواهد كرد مگر آن كه گرفتاريها او را از پاى درآورده و درآورد و
قيام او بر ناراحتى ما افزوده و مى افزايد.ـ امـام رضا عليه السلام همانا گراميترين شما نزد خدا با تقواترين و پاى بندترين شما به تقيه است
عـرض شـد: اى پـسر پيامبر خدا!تا كى ؟ فرمود: تا روزگار آن زمان معين و آن روزگار قيام قائم
ماست پس , هر كه پيش از قيام قائم ما تقيه را ترك كند از ما نيست .
