بخل - میزان الحکمه جلد 1

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

میزان الحکمه - جلد 1

محمد محمدی ری شهری؛ ترجمه حمیدرضا شیخی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

بخل

قرآن .

((آنان كه بخل مى ورزند و مردم را به بخل فرمان مى دهندو آنچه را كه خداوند از فضل خويش به
آنان داده است پوشيده نگه مى دارند و ما براى كافران عذابى خوار كننده فراهم آورده ايم )).

((آگـاه بـاشيد كه شما را دعوت مى كنند تا در راه خدا انفاق كنيد بعضى از شما بخل مى ورزند و
هـر كـس كـه بخل ورزد در حق خود بخل ورزيده است زيرا خدا بى نياز است و شما نيازمندانيد و
اگر روى برتابيد به جاى شما مردمى ديگر آرد كه هرگز همسان شما نباشند)).

ـ امـام عـلـى عـليه السلام بخل در بردارنده بديهاى هر عيبى است و افسارى است كه (بخيل ) به
وسيله آن به سوى هر بدى كشانده مى شود.

ـ امام سجاد عليه السلام من از پروردگارم شرم مى كنم كه براى برادرى از برادران خود از خداوند
بـهشت طلب كنم و آن گاه درهم و دينار را از او دريغ دارم , زيرا روز قيامت به من گفته خواهد
شد : اگر بهشت [ از تو ] بود هر آينه نسبت به آن بخيلتر و بخيلتر وبخيلتر بودى !!!.

ـ امام هادى عليه السلام بخل نكوهيده ترين خوى است .

ـ امام على عليه السلام بخل عيب و ننگ است .

ـ بخل رداى بينوايى است .

ـ امام رضا عليه السلام بخل آبرو را بر باد مى دهد.

ـ امام على عليه السلام بخل ورزيدن به آنچه در دست دارى بدگمانى به معبود است .

ـ هر كه در مال خود بخل ورزد خوار شود و هر كه در دين خود بخل ورزد سربلند گردد.

ـ بخل ورزيدن مايه دشنام بسيار مى شود.

ـ روايت شده : از بخل بپرهيزيد كه بخل آفت است و در انسان آزاده و مؤمن يافت نمى شود بخل با
ايمان ناسازگار است .

ـ امـام صـادق عـلـيه السلام اگر خداوند عزوجل براستى پاداش و عوض مى دهد, پس ديگر بخل
ورزيدن چرا؟

ـ هر كه از بخل برهد به شرافت دست يابد.

بخيل

ـ امام على عليه السلام آدم بخيل خزانه داروارثان خود است .

ـ بخل همنشين خود را خوار مى دارد و كناره گير از خود را ارجمند.

ـ بخيل اندكى از مال خود را از خويش دريغ مى دارد و همه آن را به وارثانش مى بخشد.

ـ بخيل آبروى خود را بيشتر از آن كه حفظ كند, از بين مى برد.

ـ پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله بخيل از خدا و مردم بدور است و به آتش نزديك .

ـ امام على عليه السلام نگاه كردن به بخيل دل را سخت مى كند.

ـ بخيل هيچ دوستى ندارد.

ـ در شگفتم از بخيل كه فقر و نادارى را كه از آن گريزان است به سوى خود مى شتاباند و توانگرى
و ثروتى را كه در پى آن است از دست مى دهد او در دنيا مانند تهيدستان به سر مى برد و در آخرت
همچون توانگران از او حسابرسى مى شود.

ـ امام صادق عليه السلام در شگفتم از كسى كه دنيا به او روى آورده است و او بخل مى ورزد, يا دنيا
از او رويـگردان است و نسبت به آن بخل مى ورزد, زيرا با وجود رويكرد دنياانفاق به او (آدم بخيل )
زيانى نمى رساند و در صورت پشت كردن دنيا به او بخل و امساك به او سودى نمى رساند.

ـ بخيلان بيش از همه بايد براى مردم آرزوى توانگرى كنند, زيرا وقتى مردم بى نياز شدند از اموال
و داراييهاى بخيلان چشم برمى دارند.

ـ در بخل بخيل همين بس كه به خداى خود بدگمان است كسى كه به عوض يقين داشته باشد,
بذل و بخشش مى كند.

ـ بخيل نبايد به صله رحم چشم بدوزد.

ـ پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله بيگانه ترين شما از من آدم بخيل بد زبان زشت كردار است .

ـ امام على عليه السلام نياز تو به آدم بخيل خنكتر از زمهرير (سرماى بسيار سخت ) است .

ـ پـيـامـبـر خدا صلى اللّه عليه و آله در روز رستاخيز آتش با سه نفر سخن مى گويد و به ثروتمند
مـى گـويد: اى كسى كه خداونددنيايى فراوان و فراخ و سرشار به تو داد و فقير اندكى قرض از تو
خواست و تو ندادى و بخل ورزيدى پس (آتش ) او را فرومى بلعد.

/ 183