قرآن .
((هـركـه وساطت پسنديده اى كند , او را از آن نصيبى خواهد بود و هركس وساطت ناپسنديده اى كند او را از آن (نيز) سهمى خواهد بود و خدا همواره به هر چيزى تواناست )).
((دربـاره غـنـايـم جـنـگى از تو مى پرسند بگو : غنايم جنگى از آن خدا و رسول است , پس از خدا بترسيد و ميان خوداصلاح كنيد و از خدا و رسول او فرمان بريد اگر مؤمن هستيد)).
((در حـقـيـقت مؤمنان باهم برادرند , پس ميان برادران خود اشتى دهيد و از خدا بترسيد , شايد مورد رحمت قرار گيريد)).
((در بسيارى از آهسته گوييهايشان خيرى نيست , مگر كسى كه (با اين كار) به دادن صدقه اى يا احسانى يا كه اصلاح ميان مردم فرمان دهد.
ـ پيامبر خدا(ص ) : آيا شما را به چيزى با فضيلت تر از نماز و روزه و صدقه (زكات ) آگاه نكنم ؟
آن چيز اصلاح ميان مردم است , زيرا تيره شدن رابطه ميان مردم مهلك و دين براندازاست .
ـ امـام صـادق (ع ) : اصلاح ميان مردم هر گاه با هم دچار اختلاف و دشمنى شوند و نزديك كردن آنها به يكديگر هرگاه از هم دور گردند , صدقه اى است كه خداوند آن را دوست دارد.
ـ به مفضل فرمود : هرگاه ميان دو نفر از شيعيان ما كشمكشى ديدى از مال من غرامت بده (يعنى با پرداخت وجه مورد اختلاف , ميان آنان اصلاح كن ).
ـ پـيامبر خدا(ص ) : اى ابا ايوب ! آيا تو را به صدقه اى كه خدا و رسول او آن را دوست دارند ,آگاه و راهـنـمـايى نكنم ؟
(آن صدقه اين است كه ) هرگاه مردم باهم بد شدند و از يكديگر دورى كردند ميان آنها را اصلاح كنى .
ـ امام على (ع ) : در راه اصلاح ميان مؤمنان و پرهيزگاران پايدارى كنيد.
ـ كـوشـش در راه ايـجـاد صـلـح و آشـتـى مـيـان تـوده مـردم (يـا اصلاح و بهبود وضع آنان ) از كمال نيكبختى است .
ـ هركه صلح و آشتى دشمنان را به دست آورد به مقصود خود برسد.
قرآن .
((و خدا را دستاويز سوگندهاى خود قرار مدهيد تا(بدين بهانه ) از نيكى كردن و پرهيزكار بودن و اصلاح ميان مردم (باز ايستيد) كه خدا شنواى داناست )).
ـ امام صادق (ع ) , درباره آيه ((و خدا را دستاويز سوگندهاى خود قرار مدهيد.
هرگاه از تو خواسته شد كه ميان دو تن اصلاح كنى , نگو : سوگند خورده ام كه اين كار را نكنم .
ـ آشتى دهنده , دروغگو نيست .
ـ سخن سه گونه است : راست و دروغ و (براى ) اصلاح ميان مردم .
گوش وى برسد , ناراحت مى شود.
به او مى گويى : از فلانى شنيدم كه در خوبى تو چنين و چنان مى گفت .
ـ پـيامبر خدا(ص ) : صلح ميان مسلمانان رواست مگر صلحى كه حرامى را حلال يا حلالى راحرام كند.
نماز / 1.
قرآن .
((بر نمازها و نماز ميانه مواظبت كنيد و خاضعانه براى خدا به پاخيزيد)).
((پـس چون نماز را گزارديد , خدا را (در همه حال ) ايستاده و نشسته و به پهلو خفته ياد كنيد و هـرگاه آسوده خاطرشديد , نماز را (به طور كامل ) بر پاداريد كه نماز به وقتهاى معين بر مؤمنان مقرر شده است )).
((پروردگارا , مرا بر پادارنده نماز قرار ده و فرزندان مرا نيز , پروردگارا , دعاى مرا بپذير)).
((و (اسماعيل ) كسان خود را به نماز و زكات فرمان مى داد و نزد پروردگارش پسنديده بود)).
ـ پـيامبر خدا(ص ) : نماز از شرايع واحكام دين است و موجب خشنودى پروردگار عزوجل و راه و روش پيامبران .
ـ بايد بيشترين هم تو نماز باشد ,زيرا نماز , بعد از پذيرفتن دين , در راس اسلام است .
ـ هرچيزى چهره اى دارد و چهره دين شما نماز است .
ـ امام على (ع ) : نماز , دژى است دربرابر يورشهاى شيطان .
ـ نماز رحمت (الهى ) را فرودمى آورد.
ـ نماز ترازوست .
آن را) كامل دهد (حق و پاداش خود را) كامل دريافت مى كند.
ـ امـام صـادق (ع ) : محبوبترين كارهانزد خداى عزوجل , نماز است و آن آخرين سفارش پيامبران مى باشد.
ـ پيامبر خدا(ص ) : خداوند جل ثناؤه نور ديده مرا در نماز قرار داد و نمازرا محبوب من گردانيد , همچنان كه غذارا محبوب گرسنه و آب را محبوب تشنه .
مى شود و تشنه هرگاه آب بنوشد سيراب مى شود , اما من از نماز سير نمى شوم .
ـ امـام عـلـى (ع ) : رسـول خـدا(ص ) شـام و غـيـر شـام را بـر نماز مقدم نمى داشت و چون وقت نمازمى رسيد , گويى نه خانواده اى مى شناسد و نه رفيق شفيقى .