قرآن :.
((در حقيقت , خدا به دادگرى و نيكوكارى و بخشش به خويشاوندان فرمان مى دهد و از كار زشت و نـاپـسـنـد وسـتم باز مى دارد به شما اندرز مى دهد, باشد كه پندگيريد و پيمان خدا را به بهاى ناچيزى مفروشيد, زيراآن چه نزد خداست ـ اگر بدانيد ـ همان براى شما بهتراست )).
((بگو : پروردگار من فقط زشتكارى ها را ـ چه آشكارش باشد و چه پنهان ـ و گناه و ستم ناحق را حـرام گـردانـيـده اسـت و نيز اين كه چيزى را شريك خدا سازيدكه دليلى بر (حقانيت ) آن نازل نكرده و اين كه چيزى را كه نمى دانيد به خدا نسبت دهيد)).
((و در راه خـدا انـفـاق كـنـيد و خود را با دستان خويش به هلاكت ميفكنيد و نيكى كنيد كه خدا نيكوكاران رادوست مى دارد)).
((و هـنـگامى كه موسى براى قوم خود در پى آب برآمد, گفتيم : با عصايت بر آن تخته سنگ بزن پس ,دوازده چشمه از آن جوشيدن گرفت (به گونه اى كه ) هرقبيله اى آبشخور خود را مى دانست (و گفتيم :) از روزى خدا بخوريد و بياشاميد, و (لى ) در زمين سر به فسادبرمداريد)).
((و از ارزش اموال مردم مكاهيد و در زمين سر به فساد بر مداريد)).
((و در زمين پس از اصلاح آن فساد مكنيد و با بيم واميد او را بخوانيد كه رحمت خدا به نيكوكاران نزديك است )).
((بـگـو : بـيـاييد تا آن چه را پروردگارتان بر شما حرام كرده است براى شما بخوانم چيزى را با او شريك قرارمدهيد و به پدر و مادر احسان كنيد و فرزندان خود را ازبيم تنگدستى مكشيد, ما شما و آنـان را روزى مـى رسـانـيـم و به كارهاى زشت ـ چه آشكارش و چه پوشيده اش ـنزديك مشويد و نفسى را كه خدا حرام گردانيده جز به حق مكشيد اين هاست كه (خدا) شما را به آن سفارش كرده اسـت , باشد كه بينديشيد و به مال يتيم ـ جز به نحوى هر چه نيكوتر ـ نزديك مشويد تا به حد رشد خـودبـرسـد و پـيـمـانـه و ترازو را به عدالت , تمام بپيماييد هيچ كس را جز به قدر توانش تكليف نمى كنيم و چون (به داورى يا شهادت ) سخن گوييد دادگرى كنيد, هر چند(درباره ) خويشاوند (شما) باشد و به پيمان خدا وفا كنيداين هاست كه (خدا) شما را به آن سفارش كرده است ,باشد كه پـنـد گـيـريد و اين است راه راست من , پس از آن پيروى كنيد و از راه هاى ديگر كه شما را از راه وى پـراكنده مى سازد پيروى مكنيد اين هاست كه (خدا) شمارا به آن سفارش كرده است , باشد كه به تقوا گراييد)).