قرآن :.
((آن گاه كه زن عمران گفت : پروردگارا, آن چه در شكم خود دارم نذر تو كردم تا آزاد شده (از مشاغل دنيا و وقف عبادت و خدمت به تو) باشد پس , از من بپذير كه توشنواى دانايى )).
((و هـر نـفـقـه اى را كـه انفاق , يا هر نذرى را كه عهدكرده ايد, قطعا خداوند آن را مى داند و براى ستمكاران هيچ ياورى نيست )).
((به نذر خود وفا مى كنند و از روزى كه گزند آن فراگير است , مى ترسند)).
ـ امام باقر(ع ) ـ درباره آيه ((به نذر خودوفا مى كنند)) ـ : حسن و حسين (ع ) در زمانى كه خردسال بودند, بيمار شدند رسول خدا به همراه دو نفر ديگر به عيادت آن ها رفت يكى از آن دو مرد گفت : اى ابـا الـحـسـن , كـاش براى اين دوطفل خود نذرى مى كردى تا خداوند شفايشان دهد على (ع ) فرمود : براى سپاسگزارى ازخداى عزوجل سه روز روزه مى گيرم فاطمه (ع )و كنيز آن ها فضه نيز همين حرف را زدند پس ,خداوند بر آن دو لباس عافيت پوشاند و آن هاروزه گرفتند.
ـ در مـجمع البيان آمده است : شيعه و سنى روايت كرده اند كه آيات ((ان الابرار يشربون ـ تاآيه ـ و كـان سعيكم مشكورا)) در سوره هل اتى درباره على و فاطمه و حسن وحسين (ع ) و كنيزآن ها به نام فضه نازل شده است اين مطلب ازابن عباس ومجاهد و ابو صالح روايت شده است .
(داسـتـان طولانى است ) و خلاصه اش بدين شرح است كه آن ها (ابن عباس و ) گفته اند :حسن و حـسـيـن (ع ) بـيمار شدند و جد آن هارسول خدا(ص ) با عده اى از بزرگان عرب به عيادت ايشان رفـتـند و گفتند: اى ابا الحسن , كاش براى اين دو فرزندت نذرى مى كردى على (ع )نذر كرد كه اگـر خـداونـد سـبحان آن ها را شفا بخشدسه روز روزه بگيرد فاطمه (ع ) و فضه نيز چنين نذرى كـردند حسن و حسين (ع ) بهبود يافتند,اما آن ها چيزى در بساط نداشتند لذا على (ع )سه صاع جو از يـك نـفـر يهودى قرض كرد ـروايت شده كه حضرت اين مقدار جو را از اوگرفت و در برابر آن تـعهد كرد كه برايش مقدارى پشم بريسد ـ جوها را نزد فاطمه (ع )آورد و فاطمه (ع ) يك صاع آن ها را آرد كـرد ونـان پـخـت پـس از آن كـه على (ع ) نماز مغرب راخواند, فاطمه (ع ) نان را جلو آن ها گـذاشـت (تـاافـطار كنند) در اين هنگام مسكينى آمد و چيزى خواست آن ها نان را به او دادند و خودشان جزآب چيزى نچشيدند.